ICSI 3 in Gent - 2 april terug

Lieve meiden,

Terug van weggeweest. Ik ben bewust even niet op BB geweest om alles los te kunnen laten. Dat is me meer dan goed gelukt! Ik voel me beter dan ooit, sterk, gezond, gelukkig. We hebben heerlijke maanden gehad, op het werk gaat het super, ik zit lekker in m'n vel, alle hormonen zijn weg en we zijn heerlijk naar Curacao geweest.

Dat hadden we echt even nodig. 30 graden, zon, zee, strand, lekker samen op pad en genieten van al het moois dat dit leven te bieden heeft. 4 februari zijn we dus in Gent geweest voor de intake, en pas 2 april konden we terug. Het is er druk, in Gent. Maar gelukkig: 2 april is volgende week al, de dag na Pasen. Ik ben 7 maart ongesteld geworden (op vakantie natuurlijk), en vanaf die dag ben ik gestart met Microgynon 50, op voorschrift van de arts in Gent. Die slik ik nu dus al langer dan 2 weken. Dat betekent dat - als alles goed is dinsdag - ik al snel met de spuiten mag beginnen en ICSI 3 werkelijkheid wordt.

Ik weet dat deze poging gaat lukken. Dit wordt ons jaar. 2013. We wonen op nummer 13, ons appartement was nummer 13 en deze week stond er een artikel in de krant over geluk en mensen die op huisnummer 13 wonen. Ik was vorige week in een winkel en rekende daar een truitje en sjaal af, en kreeg van de vrouw een Buddha in mijn hand. Ze keek me lang aan en zei: 'die gaat je geluk brengen'. Ik ken haar niet, maar het voelde goed. Drie maal is scheepsrecht, mijn beste vriendin is ook na de derde keer zwanger geworden via IVF. IK voel zoveel positieve energie!

Tussen mij en mijn man gaat het helemaal geweldig. We zijn alweer vijf jaar samen, bijna een jaar getrouwd en nog zo verliefd. Hij is zo trots, zegt hij. Wij kunnen dit. Ik ga het 'm gewoon flikken dit jaar, ik word zwanger. Ik wil alle meiden bedanken, voor alle steun al sinds 2010. We zijn in dit najaar alweer 3 jaar bezig. Maar we houden vol en er komt een goed einde.

Ik ben overigens begonnen aan mijn boek. Inmiddels al 80 pagina's getypt. Was er al langer mee bezig, wilde dit zo graag. Voor mijn vak schrijf ik veel, ik maak bladen en vind het heerlijk om mijn gevoel op papier te verwoorden. Mijn boek wordt dan ook autobiografisch, over de reis van de afgelopen jaren. De tocht langs de hoogste toppen en diepste dalen, maar als centraal thema onze onvoorwaardelijke liefde. Ik wil anderen een beeld geven over wat ons is overkomen, wat het met zich meebrengt. Ik merk dat veel mensen die nooit met IVF of ICSI te maken hebben gekregen, zich moeilijk in kunnen beelden wat het inhoudt. Daarom schrijf ik dit. Om positief te zijn, anderen een gevoel mee te geven en om mijn gevoel voor altijd vast te leggen. En ik wacht met publiceren totdat er een goed einde is.

Liefs,

Claudia

PS het maakt me overigens niet meer zoveel uit dat ik niet meer anoniem ben. Hier wat foto's van Curacao :) xx