Het blijft spannend
Lieve BB-vriendinnetjes,
Een nieuwe dag, die voor mij alweer een paar uur geleden van start ging. Ben hard aan het werk in Eindhoven nu, maar de hele dag achter de laptop is wat lang. Vandaar dat ik even een kleine break neem om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen. Niet dat ik nu zo ontzettend veel en spannends heb meegemaakt, maar soms is het gewoon fijn om van me af te schrijven. Ik merk aan mezelf dat ik echt veel last heb van stemmingswisselingen en dat ik nogal snel emotioneel kan worden. Dus als ik tussendoor wat vaker mijn gevoelens op schrijf, blijf ik er wellicht niet zo in hangen. Althans, dat hoop ik dan maar. Word soms nogal gek van mezelf namelijk!
Vandaag dag 35, de dag dat ik misschien ongesteld ga worden. Of toch niet? Vannacht droomde ik dat het wel gebeurde, in alle heftigheid: ik kon er niet meer omheen, de rode duivels waren daar. Ik werd wakker om 5.29 uur en rende naar het toilet… maar nee, het bleek toch echt een droom te zijn. Ik moet alles op alles zetten om niet eerder te testen dan aanstaande zaterdag. Anders maak ik mezelf gek en dat is wel het laatste dat ik wil. Hoe voel ik me? Gejaagd, moe (echt moe, ik slaap iedere avond rond 22.00 uur op de bank, terwijl dat eerst NOOIT voorkwam). Last van stemmingswisselingen, maar dat zal vast wel te maken hebben met een aankomende menstruatie. Mijn tepels doen niet meer zo’n pijn, maar de misselijkheid is sinds gisterochtend in alle hevigheid teruggekomen. Vrijdagnacht werd ik wakker en ontdekte ik op het toilet een lichtroze sliertje slijm bij het plassen. De volgende ochtend werd ik wakker en verwachtte ik ongesteld te zijn, maar niks, noppes, nada. Dat was dag 31. Ik kan helaas niet meer doen dan wachten en ga echt pas zaterdag testen. Ik vind het echt, en dat meen ik, niet erg om ongesteld te worden. Ik zit in ronde twee en weet echt wel dat het nu nog niet raak is, maar waarom laten ze me dan zo lang wachten? Het kan natuurlijk zijn dat ik gewoon echt een lange cyclus heb. De vorige was 44 dagen, ik dacht dat dat voortvloeide uit het feit dat ik aan het ‘ontpillen’ ben.
We zullen het zien, weet dat ik het fijn vind om met jullie te praten over alle kwaaltjes en gedachten. Nu ga ik weer als een dolle aan het werk. Succes voor iedereen.
Liefs,
Claudia
reacties (0)