Lang leve de middelmatigheid!
De kat loopt nog steeds is zijn worstelaarsoutfit, ik ploeter nog steeds door met studie en werk, maar mijn dochter is middelmatig! Hoera.
Je leest het goed, mijn dochter (punt 1) is middelmatig (punt 2).
Afgelopen vrijdag heb ook ik mijn 20 weken echo gehad. Ik moet zeggen dat het halve uur dat het duurde, wat mij betreft lang genoeg was.
De mevrouw die met het echoapparaat mijn baby aan het bekijken was, had niet bepaald een zachte hand van werken. Bij vlagen kreeg ik het gevoel dat ze het kind door mijn rug naar buiten probeerde te duwen. Niet aangenaam kan ik je vertellen.
Mijn kind was het er ook niet mee eens, aangezien zij zowel haar armen als haar benen om haar hoofd wikkelde en het op die manier onmogelijk maakte om een leuke profielfoto te verkrijgen. Echter, door haar opstandige gedrag vergat zij dat ze in deze positie wel heel duidelijk liet zien dat zij niet beschikt over een piemel.
Zo, dat hebben we in ieder geval mooi te pakken. (niet de piemel dus... euh?)
Ofwel (punt 1 was dat), ik krijg een dochter!
Voor mijn gevoel kan ik dan ook nu pas beginnen met de rest. Psychologisch gezien heb ik blijkbaar zitten wachten op deze informatie, want vanaf het moment dat ik het wist, is de nesteldrang ingeslagen als een bom. Ik heb bij de H&M kleren gekocht (Barbapapa, zo leuk!)en een babykamer. Niet bij de H&M, maar via Marktplaats. En dat alles in 2 dagen tijd. Doe ik toch goed. Gelukkig veert mijn man goed mee.
Hij heeft Kluun gelezen...
Dan verder over de echo. (punt 2)
Mijn dochter scoort op de echo grafiek exact overal op de lijn van het gemiddelde. Het hoofd, de benen, de buik... alles.
Nou vind ik uiteraard dat mijn dochter alles behalve gemiddeld is, maar in dit geval ga ik toch voor:
Lang leve de middelmatigheid!
Hoe gemiddelder hoe beter in dit geval denk ik dan.
En zolang we toch bezig zijn over gemiddelden, ga ik nu even een gemiddelde hoeveelheid Rennies weg werken, want het zuur komt me zowat de neus uit.
reacties (0)