Ik ben vandaag precies 31 weken zwanger van onze jongens. Hoewel we bij nummer twee en drie een stuk minder haast hebben om de boel in orde te maken zijn er zo langzaam aan toch dingen die je graag geregeld wilt hebben.
Iets waar we al heel lang over nadenken zijn de namen. De tweede namen waren niet zo moeilijk. Allebei de jongens worden vernoemd. De één naar de vader van Lieve en de ander naar mijn oma.
De roepnaam echter… Dat levert een stuk meer hersengymnastiek op.
Bij Camille waren we er, toen we wisten dat het een meisje werd, relatief snel uit. Ik was er ook vrij zeker van, deze naam past bij dit kindje.
Voor de jongens zitten we inmiddels aan versie zeven of acht. Het blijkt allemaal niet zo makkelijk te zijn. Waar we, voor de komst van Camille, wel tien zonen hadden kunnen krijgen omdat we zo veel leuke jongensnamen dachten te weten blijkt dat als die zonen (nou ja, twee dan) er eenmaal aankomen deze namen toch niet zo geschikt zijn.
De één is te raar in het Nederlands.
De ander is te erg een hockeynaam.
De volgende is te meisjesachtig.
Weer een ander komt te vaak voor.
En die we in gedachte hadden past niet bij de naam Camille.
We moeten er ook nog eens twee verzinnen die ergens een beetje bij elkaar passen, maar ook niet te veel en dan ook nog eens goed bij de naam van onze grote kleine meid klinken.
Nu gebruik ik op Babybytes een pseudoniem voor Camilles naam, want wij zijn er in geslaagd haar een naam te geven die in Nederland nog niet bestond. Daar zet je, hoe leuk ook, geen top 10 naam als Levi of Finn tegenover.
Nu ben ik van mening dat je bij een meisje beter weg komt met een originele, aparte naam dan bij een jongen.
Dus aan ons de opdracht om twee namen te vinden die bij elkaar passen, bij de naam van Camille passen, die niet te raar, hockey, meisjesachtig is en die ook nog eens een klein beetje origineel is en niet te vaak voor komt. En dan moet je hem ook nog eens allebei mooi vinden. Gelukkig komen we daar samen wel goed uit, hoewel er veel weggestemd is door mij of door Lieve.
Wat het nog net een beetje complexer maakt is dat ik een sterk gevoel heb over het karakter van de jongens. De één is heel gemoedelijk en rustig en de ander is stoer en druk. Een naam die voor de één geschikt is past niet bij de ander en andersom.
Er wordt hier in huis zo veel getwijfeld. Uiteindelijk lijkt de strijd te gaan tussen twee setjes namen. Het ene setje zeer Hollands en wat vaker voorkomend en het andere setje een combinatie van Russisch en Marokkaans wat redelijk uniek te noemen is.
Ik denk dat we zijn er nu uit zijn. Na versie zeven of acht zijn we nu weer terug bij de namen uit, ik geloof, versie vier...
Nu hadden we, tot een week geleden, toch zeker een maand of twee de namen vast staan… en toen sloeg de twijfel weer toe.
Ik ben ergens benieuwd hoe veel versies we nog gaan krijgen.
reacties (0)