We zijn al weer twee weekjes terug, maar hebben een heerlijke vakantie gehad op een Canarisch eilandje.
Normaal gesproken gaan Lieve en ik met de tent op vakantie. Aan de ene kant heeft dit te maken met de vliegangst van Lieve en aan de andere kant geeft een tent een hele boel vrijheid. Je pakt de auto in, je rijd weg en je ziet wel waar je uit komt. Meestal rijden we het mooie weer achterna. We hebben zo, trekkend van plaats naar plaats, samen heel wat vakanties beleefd.
Dit jaar zagen we een langere kampeervakantie allebei niet zo zitten. Ik heb toch al best wel een aardig dikke buik, heb last van bekken instabiliteit, moet om de twee uur plassen en slaap niet echt goed meer. Daarnaast lijkt Camille wat last van wagenziekte te hebben en vind ze het niet altijd meer zo leuk in de auto. Een lange autoreis zagen we met mij en Camille niet zo zitten. Helaas leek het weer in noord Europa niet al te best te worden dus de tent viel af en ik was daar niet heel rouwig om.
Nu ben ik echt een 'mooi weer vakantieganger'. Ik wil het liefste in het zonnetje genieten van een boekje met een drankje. Natuurlijk mogen we ook best zo nu en dan wat actiefs of cultureel verantwoords doen. Maar eerlijk is eerlijk, met mijn huidige omvang is iets ondernemen ook niet echt iets waar ik zin in heb.
Ik had echt behoefte aan rust. Ik heb er een pittig eerste jaar van mijn master opleiding op zitten, ik ben knetter druk geweest op mijn werk, zwanger van een tweeling met een kleine meid van 21 maanden... Ik was een beetje 'op'. Ik had echt, zo vond ik zelf, een 'ik ga geen klap uitvoeren vakantie verdiend'.
Dus na lang praten (lees zeuren van mijn kant) hebben we, nadat we groen licht hadden van de gynaecoloog, een All Inclusief vakantie geboekt en zijn we een heerlijk weekje weggeweest.
We hebben echt als gezin genoten. Het was echt super fijn en ontspannen.
Het vliegen met Camille ging echt super goed. We hebben gekeken naar gunstige vluchttijden en wilden, mede met Camille (en ook voor Lieve) niet te lang vliegen. Het is echt boven verwachting goed gegaan. Lieve had in het vliegtuig afleiding aan Camille en Camille heeft zich, zowel de heenweg als de terugweg, prima vermaakt.
Ook het weekje op Fuerteventura was super. We hebben weinig anders gedaan dan zwemmen met de kleine meid, beetje uitslapen, lezen, eten en drinken.
We hadden een fijn hotel dat erg geschikt was voor kinderen en waar ook veel te doen was voor (jonge) kinderen, zonder dat je nou bij elke stap in het kindervermaak zat.
Het weekje was zo om maar eenmaal thuis vond ik het ook goed zo.
De tweede vrije week van Lieve hebben we gezellige dingen met Camille ondernomen. Beetje zwemmen, langs het strand, uit eten, terrasje pakken...
Lieve neemt normaal gesproken langer vakantie op maar we hebben besloten haar vrije dagen te bewaren voor als de jongens geboren zijn. Hopelijk kan Lieve, net als na de geboorte van Camille, een week of vier vrij nemen.
Ik heb op dit moment zomervakantie en zal na de vakantie niet meer voor de klas het nieuwe schooljaar starten. Ik mag genieten van mijn verlof... Hoewel ik de komende maanden wel druk zal zijn met mijn master. Ik wil, zo is het voornemen op dit moment, proberen op tijd af te studeren omdat ik me realiseer dat studeren met drie kindjes niet makkelijker zal worden.
Ik vind mijn zwangerschap gecombineerd met mijn werk, studie, gezin en laten we eerlijk zijn, ook mijn handicap, best pittig. Ik was ook heel blij dat de zomervakantie begon
Maar mij hoor je er niet over klagen... (Nou ja, zo nu en dan klaag ik tegen Lieve wel even en dan sleep ik er een rug massage uit) Ik heb een dochter van bijna twee en nu zijn er twee prachtige mannetjes onderweg. Drie jaar geleden zaten we nog midden in het IVF traject en was het maar de vraag of we ooit onze droom van een gezin zouden mogen verwezenlijken.
Soms is het bijna te veel om te bevatten en is het allemaal een beetje onwezenlijk. De laatste weken begint het besef, samen met mijn dikke buik, steeds meer te komen. Er zijn twee kindjes onderweg!
Jeetje!
Ik hoop dat het allemaal zo goed mag blijven gaan. Dan neem ik wat ongemak van mijn kant voor lief. Het fijne aan een zwangerschap is dat je één ding zeker weet... Het duurt niet langer dan negen maanden.
Tot de komst van de jongens proberen we zo veel mogelijk leuke en gezellige dingen met zijn drietjes, als meiden onder elkaar, te doen.
Lekker genieten van onze kleine meid en van elkaar... Onze vakantie was daarbij in elk geval een goed begin.
reacties (0)