Kleine meisjes...

De tijd gaat zó snel. Een enorm cliché, waarmee je door andere ouders constant mee om je oren wordt geslagen als je eenmaal een kindje hebt. Maar het is waar, de tijd lijkt nu Camille er is wel tien keer zo snel voorbij te gaan. Het afgelopen jaar is omgevlogen! Het lijkt wel als of mijn leven in ‘fast forward’ vooruit wordt gespoeld.

Een jaar geleden waren we net een weekje thuis met onze dochter, was ik herstellende van een keizersnede, druk met het goed opgang krijgen van de borstvoeding, hadden we zo’n beetje elke dag kraamvisite en was het enige wat er, voor mij, op de wereld echt toe deed Camille en Lieve.
Dat laatste gevoel is in het afgelopen jaar niet veel veranderd. Er is wat meer plaats gekomen voor andere dingen, maar het gevoel dat mijn gezinnetje het belangrijkste is en dat de rest bijzaak, is wel gebleven.

Twee weken geleden hebben we Camilles eerste verjaardag groot gevierd. Ons zo welkome, bevochten, kleine meisje werd al weer een jaar! Ik kan het gevoel niet goed omschrijven, maar ik denk dat dankbaarheid het dichtst in de buurt komt. Nu ben ik niet praktiserend Christen, maar ik heb God (of hoe je hem of haar ook wil noemen) die dag bedankt voor de mooiste twaalf maanden van mijn leven waarin Lieve en ik ons dochtertje gezond, zonder serieuze zorgen en verdriet een jaar ouder hebben zien worden.
Ik heb die dag wel een paar keer mijn tranen weg moeten slikken. Ik was zo trots op onze kleine meid.

Lieve en ik zijn niet echt van het ‘uitpakken’ in de vorm van feestjes. We staan allebei niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Zo heb mijn 30ste verjaardag  dit jaar in stilte, ver weg van iedereen, op het strand met Lieve en Camille gevierd. Lieve is wat dat betreft niet anders, ze slaat haar verjaardag het liefste helemaal over. Maar de eerste verjaardag van Camille is, voor ons allebei, toch een ander verhaal. Dat wilden we juist wel vieren en delen met de mensen waar we van houden.
We hebben die dag veel visite gehad. Zo’n beetje al onze familie en vrienden zijn langs geweest en Camille is overladen met cadeaus. Ze genoot echt van alle aandacht, mensen en drukte om haar heen.

Haar eerste verjaardag zit er op.
Kleine meisjes worden groot… Op naar haar tweede verjaardag.