Heel voorzichtig zijn we met Camile begonnen aan haar 'eerste hapjes'. Lieve en ik hadden er niet zo veel haast mee. Camille kan haar hele leven nog eten. En als ze een beetje op haar moeders lijkt doet ze dat ook graag. Dan kan ze, net als wij, haar hele volwassen leventje mopperen over dat vetribbeltje op haar buik.
Wanneer nou het beste moment is om met die eerste hapjes te beginnen is nog niet zo duidelijk. Het CB adviseert rond de zes maanden. De potjesfabrikanten zien ouders maar wat graag rond de vier maanden hun kindjes allerlei vast voedsel naar binnen schuiven.
Ook de onderzoekers zijn verdeeld. Het ene onderzoek zegt dat rond de zes maanden beginnen met vast voedsel het beste is. De darmen zouden dan rijp genoeg zijn om het eten te kunnen verteren en ook de kans op allergie is kleiner. Een ander onderzoek spreekt dit weer tegen en adviseert om rond de vier maanden te beginnen met eten. Dan zou je kindje het beste leren wennen aan allerlei smaakjes. Ook vind dit onderzoek de ideeën van het eerste onderzoek achterhaald.
Als oplossing voor dit 'probleem' hebben we besloten dat we Camille laten aangeven wanneer ze klaar is voor haar eerste stapjes in de wereld van vast voedsel. En dat is dus ongeveer nu, met vijf en een halve maand. Wij vinden het een prima moment.
We zijn een paar weken geleden al heel voorzichtig begonnen met zo nu en dan een stukje groente of een broodkorstje in haar handje te geven om aan te sabbelen. Daar deed ze, behalve mee zwaaien, helemaal niets mee. Maar de laatste week kijkt ze zo ongeveer het eten uit onze mond.
Dus wij zijn heel voorzichtig begonnen met een papje van rijstebloem. Dat ging er echt verrassend makkelijk in. Camille vond het heel interressant en deed heel goed haar mondje open. Heel bemoedigend dus.
Dus we hebben een paar dagen een papje van rijstebloem gegeven en omdat het zo goed ging hebben we gisteren een courgette gekookt en met de staafmixer tot prutje vermalen. Camille vond het alles behalve vies. Vandaag hebben we hetzelfde hapje nog een keer gegeven en morgen krijgt ze het nog een keer. Daarna maar eens bedenken wat ik de volgende keer voor haar klaar ga maken.
Ik vind het leuk om te zien hoe snel het eten van een lepeltje beter gaat. Camille had vandaag al door, toen ik een slabbetje pakte, dat ze iets te eten kreeg. Ze werd helemaal enthousiast.
Ik vind het ook leuk om zelf voor haar te koken. Lieve vind de potjes ook goed. Ik heb er helemaal niets op tegen. Ik denk dat het in sommige situaties wel makkelijk is. Toch geeft het zelf koken voldoening.
Ik geef Camille nu ruim vijf maanden borstvoeding en ik hoop dat ik de zes maanden vol kan maken. Zo nu en dan loopt de voeding, door hormoon schommelingen, flink terug en moeten we bijvoeden met Nutrilon.
Het courgetteprutje had niet op een beter moment kunnen komen.
Ps: ik heb wat recente foto's van Camille geplaatst.
reacties (0)