Weer opgenomen

Vannacht ben ik weer in het ziekenhuis opgenomen. Ik had weer bloedverlies en er zat een groot stolsel bij.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik de laatste twee weken bijna elke dag wel een keer bloedverlies heb gehad. Ik heb me dan ook niet aan het advies van de gynaecoloog gehouden door meteen te bellen als ik weer bloed verloor. Steeds heb ik het een uurtje afgewacht waarna het weer weg was. 

Gisteren was het bloedverlies wat meer dan de dagen er voor en ik heb het die dag ook meerdere keren had. Dus rond half twaalf het ziekenhuis gebeld en we moesten langskomen.
Aan de CTG, echo onderzoek en inwendig onderzoek. Gelukkig was de CTG en de echo helemaal goed. Tijdens het inwendige onderzoek bleek dat er bloed uit de baarmoeder kwam. Daar schrok ik wel een beetje van. Bloed uit de baarmoeder is toch iets anders dan een wondje bij de baarmoedermond.
Dus ik werd weer opgenomen, nadat ik toch wel een standje heb gekregen dat ik nu na twee weken pas weer kwam. De arts heeft gelijk. Ze heeft me even haarfijn uitgelegd wat de risico's zijn.

Vannacht niet geslapen, ik had zo'n stuiterhoofd. Ik realiseerde me ineens dat ik risico's met haar leven neem. Dan kan ík wel het gevoel hebben dat alles goed gaat, maar hoe weet ik dat zeker? Wat als ik het fout heb? Lieve zei dat ze me dat nooit zou kunnen vergeven, ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven. 
Ik denk dat niet naar het ziekenhuis gaan omdat ik zo graag thuis bij Lieve wil zijn, omdat ik zo'n heimwee heb, omdat ik bang ben om langs te gaan met 'niets', omdat ik het zo moeilijk vind om in bed te liggen en niets te doen, mijn eerste slechte beslissing als moeder geweest is. Dat is wel even pittig om me dat te realiseren.

Vanmorgen hebben ze inwendig onderzoek gedaan en vastgesteld dat ik een 'vingertopje' ontsluiting heb. Ook was op de CTG te zien dat mijn buik wat onrustig was. Ze hebben bloed geprikt om te kijken of er bloed-bloedcontact is/ís geweest tussen mij en het kindje. Ook is er een groeiecho gemaakt om te zien hoe de kleine meid het doet.
Al deze testen waren verder allemaal goed. Geen bloed-bloedcontact, dus de placenta is (op dit moment) in orde. De onrustige buik is niet erg zolang het geen echte weeen zijn. Het kleine beetje ontsluiting is ook geen probleem. Op de groeiecho was te zien dat de kleine meid goed groeit en nu 5 pond weegt. Dat is een hele geruststelling. Als er nu iets zou gebeuren kan ze komen.

Dus in het ziekenhuis. Ik denk dat ik het zo moet zien, het is maximaal nog maar 3 weekjes. Het is te overzien. Aan zwanger zijn zit een einde. Elke dag die ik thuis kan zijn is meegenomen. 
Misschien kan ik morgen weer even naar huis en daarna zien we wel. Bloed ik weer dan ga ik weer terug. De verpleegkundige vertelde dat ze zo heel veel patiënten veel opgenomen zien. Uiteindelijk bevallen die allemaal, hebben hun kindje in hun armen, snappen niet waarom ze hier door alle hormonen moeilijk over hebben gedaan, dan ligt dat achter hen en kunnen naar huis met een gezond kindje.
Daar gaat het om, een gezond kindje! Meer wil je niet.