Baby-APK
Vandaag weer controle in het ziekenhuis. We mochten, mede door onze vakantie, weer vier weken weg blijven.
De dokter liep flink lekker uit en had duidelijk maar weinig tijd voor ons.
Hoe het ging. Ja, wel goed. Of we de laatste controle acht weken geleden hebben gehad. Nee, we zijn vier weken geleden voor het laatst langs geweest. Daar stond niets van in de computer.
De bloeduitslagen waren binnen en die waren allemaal in orde. Hb nog wat aan de lage kant maar ten opzichte van de laatste keer prikken was die niet slechter geworden.
We hadden al een brief gehad met de uitslag van de rhesusbepaling van onze dochter. Zij heeft een positieve bloedgroep. Grappig om dat nu al van haar te weten. Dus de anti-D prik in week 28 was terecht. Ik krijg er nu nog één vlak na de operatie.
Even snel de bloeddruk meten. Die is wat hoog. 120/90 terwijl ik aan het begin van de zwangerschap met 120/60 begon. Of ik hoofdpijn had en soms duizelig ben. Nee, ook geen last van.
We hadden vandaag de arts die altijd even snel een 'flitsechotje' maakt. Dat is sneller dan voelen, kijken en luisteren. Hij zet gewoon de echo kop er op en weet binnen een paar seconden hoe het er voor staat.
Ze hebben toch een super duur apparaat staan, zonde om die niet te gebruiken. Leuk om haar even op beeld te zien, hoewel het zo snel gaat dat ik er vaak geen chocola van kan maken.
Onze kleine meid ligt nog lekker met haar billen naar beneden. Hoe ik haar voel schoppen en bewegen had ik dat al wel verwacht. Het maakte volgens de arts niets uit, het wordt toch een keizersnede. De kans dat ze nog gaat draaien is volgens de gynaecoloog erg klein.
Al met al stonden we vijf minuten later al weer buiten met de opdracht om een nieuwe afspraak te maken voor over twee weken.
Dat is toch wel een klein nadeeltje van in het ziekenhuis lopen. De artsen zijn zo druk met het hele medische gedeelte dat ze maar weinig tijd lijken te hebben voor mij, als mens. Soms zou ik best even willen 'klagen' over het maagzuur, slecht slapen, het benauwd zijn, de dikke voeten, soms het hele kleine inniminie beetje bloedverlies. Maar omdat ze altijd zo weinig tijd lijken te hebben en doen als of het niet interresant is durf ik dat niet zo goed naar voren te brengen.
Vandaag had ik ook best wel even wat meer willen weten over die hoge bloeddruk. Ik heb het gevoel dat ze het liefste willen dat je zo snel mogelijk weer buiten staat. Dus wat moet je wel en wat moet je niet vertellen?
Vandaag vertelde ik dat ik af en toe best benauwd ben. Ik kreeg als reactie 'Dat komt omdat het middenrif omhoog wordt gedrukt.' Ja, dat weet ik wel, maar dan is het nog wel vervelend!
Denk dat een verloskundige wat meer aandacht voor jou als mens heeft.
De bloeduitslagen waren binnen en die waren allemaal in orde. Hb nog wat aan de lage kant maar ten opzichte van de laatste keer prikken was die niet slechter geworden.
We hadden al een brief gehad met de uitslag van de rhesusbepaling van onze dochter. Zij heeft een positieve bloedgroep. Grappig om dat nu al van haar te weten. Dus de anti-D prik in week 28 was terecht. Ik krijg er nu nog één vlak na de operatie.
Even snel de bloeddruk meten. Die is wat hoog. 120/90 terwijl ik aan het begin van de zwangerschap met 120/60 begon. Of ik hoofdpijn had en soms duizelig ben. Nee, ook geen last van.
We hadden vandaag de arts die altijd even snel een 'flitsechotje' maakt. Dat is sneller dan voelen, kijken en luisteren. Hij zet gewoon de echo kop er op en weet binnen een paar seconden hoe het er voor staat.
Ze hebben toch een super duur apparaat staan, zonde om die niet te gebruiken. Leuk om haar even op beeld te zien, hoewel het zo snel gaat dat ik er vaak geen chocola van kan maken.
Onze kleine meid ligt nog lekker met haar billen naar beneden. Hoe ik haar voel schoppen en bewegen had ik dat al wel verwacht. Het maakte volgens de arts niets uit, het wordt toch een keizersnede. De kans dat ze nog gaat draaien is volgens de gynaecoloog erg klein.
Al met al stonden we vijf minuten later al weer buiten met de opdracht om een nieuwe afspraak te maken voor over twee weken.
Dat is toch wel een klein nadeeltje van in het ziekenhuis lopen. De artsen zijn zo druk met het hele medische gedeelte dat ze maar weinig tijd lijken te hebben voor mij, als mens. Soms zou ik best even willen 'klagen' over het maagzuur, slecht slapen, het benauwd zijn, de dikke voeten, soms het hele kleine inniminie beetje bloedverlies. Maar omdat ze altijd zo weinig tijd lijken te hebben en doen als of het niet interresant is durf ik dat niet zo goed naar voren te brengen.
Vandaag had ik ook best wel even wat meer willen weten over die hoge bloeddruk. Ik heb het gevoel dat ze het liefste willen dat je zo snel mogelijk weer buiten staat. Dus wat moet je wel en wat moet je niet vertellen?
Vandaag vertelde ik dat ik af en toe best benauwd ben. Ik kreeg als reactie 'Dat komt omdat het middenrif omhoog wordt gedrukt.' Ja, dat weet ik wel, maar dan is het nog wel vervelend!
Denk dat een verloskundige wat meer aandacht voor jou als mens heeft.
reacties (0)