Kamperen met een dikke buik

Wij zijn vorige week het mooie weer achterna gereden. We zijn in Italië uitgekomen. We hebben daar ongeveer een weekje met de tent in de buurt van Bozen gestaan. Het was daar heerlijk weer en we zijn in een middag aan een meer ontzettend verbrand. 

Ik was heel benieuwd hoe het kamperen met +/- 30 weken zou gaan. Veel mensen verklaarden me compleet voor gek dat ik 30 weken zwanger nog ging kamperen.
Maar met een paar kleine aanpassingen is het goed te doen.
We hebben het luchtbed een slag gedraaid. Ik lig nu dicht bij de uitgang en kan als het ware van het luchtbed afrollen om uit de tent te komen. Hoe je daarna in de benen komt is een heel ander verhaal.
Lieve heeft een touw boven in de tent geknoopt waaraan ik mezelf omhoog kan hijsen. 
We hebben een 'plasemmertje' heel genant, maar anders moet ik elke nacht er ongeveer 4 keer richting het toiletgebouw.
We hebben een extra luchtbedje mee waar ik 's middags lekker op lig te lezen.
Lieve zet de tent praktisch alleen op. Gelukkig heb ik een hele handige vrouw en is mijn hulp daarbij bijna volledig overbodig.
We ondernemen minder en doen minder actieve dingen. Ik ben sneller moe en sommige dingen zijn met een dikke buik geen goed idee. 
We hebben een luifeltje, maar dat mag Lieve niet meer opzetten, want dan moet ik te lang bukken en dan tuimel ik voorover.
Ik zit met mijn voeten op het deshboard in de auto omdat mijn benen door het warme weer er uit zien als een paar olifantenpootjes.
We koken niet veel, maar eten bestellen op vakantie is best een uitdaging. Iets bestellen wat gezond is, een beetje vitaminen bevat en niet leid tot uren lange zuurbranden is echt heel moeilijk.
Onder aan de streep; met een beetje inventiviteit, is kamperen met 30 weken nog best goed te doen! Hoewel ik heel eerlijk met zeggen dat het voor mij wel op het randje is. Ik weet niet of het met 32/33 weken nog steeds zo goed gelukt was.