Lieve en ik komen als lesbische ouders soms voor andere problemen te staan dan hetro ouders.
Nu mopper ik absoluut niet op wat allemaal kan in Nederland. Begrijp me goed. Ik ben heel blij dat ik hier, als lesbische vrouw, geboren ben. Ik had het slechter kunnen treffen. Ik ben getrouwd met de vrouw van mijn dromen, we hebben samen een huis gekocht, ik ben in verwachting van haar kindje... In heel veel opzichten verschillen we niet van 'normale' stellen.
Lesbisch ouderschap vormt soms wel een probleem. Dat kan in kleine dingen zitten zoals een rompertje met 'I love papa' er op cadeau krijgen bij de aankopen van de Babydump. Een groter probleem vormen de rechten van Lieve als moeder. Lieve heeft namelijk geen rechten wel plichten.
Het begint al bij het aangeven van het kindje. Lieve mag het aangeven, maar komt niet op de geboorteakte te staan als ouder. Daar komt alleen mijn naam, als voor de wet biologische, moeder op te staan. Ook al ben ik dat, omdat Lieve een eicel aan mij heeft gedoneerd, eigenlijk niet.
Lieve krijgt na de geboorte wel het gezamelijk gezag over het kindje omdat het kindje binnen ons huwelijk is geboren en er geen vader in beeld is. Dan lijkt het als of je al een heel eind bent, Lieve wordt gezien als opvoeder en mag in die hoedanigheid ook beslissingen nemen. Het probleem is alleen Lieve niet gezien wordt als familie. Ook de familie van Lieve, bijvoorbeeld haar ouders, worden niet gezien als grootouders.
Om het kindje familie van Lieve te laten zijn (Het aparte is dat het kindje genetisch haar kind is, ze is dus familie!) moet Lieve het adopteren.
Dit is een routine procedure bij de rechter. Meestal is dit een standaard zaak waar je niet eens voor naar de rechtbank hoeft te komen. Je hebt er alleen wel een advocaat voor nodig en je moet er ook griffiekosten over betalen. We kijken hier tegen een kostenplaatje aan van minimaal 1000 euro!
Het zure is alleen dat er vanaf 2009 een wetsvoorstel in de tweede kamer ligt waarmee beide moeders binnen een lesbisch huwelijk of geregistreerd partnerschap meteen als ouder van het kind gezien worden. Waarom dit voorstel al vanaf 2009 in de kamer ligt snap ik ook niet helemaal. Partijen als de SGP en de Christen Unie zijn in elk geval tegen. Zij vinden dat kinderen beter af zijn bij een gezin waar een vader aanwezig is. Dan ben je al snel bij de kern van het probleem. Niet alle gezinnen hebben een vader in hun midden. Omdat ik lesbisch ben zal er ook geen vader zijn in mijn gezin. Natuurlijk kan je de discussie voeren of een kind beter af is met een vader. Dat is ook een goede vraag! Alleen kan je wel steeds concentreren op een theoretische discussie de praktijk is anders. Niet alle kinderen hebben een vader. Moet je daarom mijn kindje een tweede ouder ontzeggen en is het terecht dat ik voor een andermans christelijke ideaal 1000 euro aan advocaatkosten moet betalen?
reacties (0)