Wat groeien ze goed!
A’dean vierde afgelopen dinsdag het feit dat hij alweer 11 maanden oud is. Alweer 11 maanden geleden dat hij geboren werd. Het moment waar we zo naar hadden uitgekeken. De onzekerheid van de eerste keer...kunnen we het wel aan, worden we goede ouders, hoe gaan we om met alle nieuwe fases in zijn leventje en het belangrijkste...hoe beschermen we hem tegen alle minder mooie dingen van het leven (die vraag maalt wel iedere dag door mijn hoofd).
Het mooiste ventje van heel de wereld, daar zijn wij van overtuigd. Van wie heeft hij die schattige kuiltjes in zijn wangen? Vol verbazing en geluk houden we hem voor het eerst vast.
En nu...de weegschaal van het consultatiebureau geeft te kennen dat hij goed groeit! 10.2 kilo’s! Jemig, vandaar dat ik het soms niet meer volhou om hem lang vast te houden. Papa neemt het dan graag van me over.
Eten doet ie als de beste! Groente, vlees en rijst/aardappels/pasta vond ie altijd lekker, maar nu hij 11 maanden is geven we hem een mildere versie van typisch Curaçaosche eten. Ik weet niet wat ik zie! Het zit hem in zijn bloed! Hoe creoolser het wordt, hoe heerlijker hij het vindt. Als een bouwvakker slaat ie het achterover. Het enthousiasme spat er vanaf.
Trots laat hij vaak zijn 8 tandjes zien...say cheese...wat is hij al een grote kleine man al!
A’dean wordt tweetalig opgevoedt, dus hij zal Papiamentu en Engels als moedertaal hebben. Nederlands zal hij net als mama, later op school leren. Hij begrijpt al een aantal kleine opdrachtjes. Als ik zeg:
bin (kom) - dan kruipt hij braaf naar me toe (vaak gillend van het lachen)
kome (eten) - dan kruipt hij snel naar zijn eetstoeltje toe, trekt zich op en steekt zijn handen naar me uit om opgetild te worden in de stoel
drumi (slapen) - legt hij zijn hoofd zachtjes neer en knijpt zijn oogjes stijf dicht (na een paar seconden springen ze weer open en hij kijkt hij me zo ondeugend aan)
nò (nee) - dan houdt hij op met datgene waar hij mee bezig is en kruipt hij naar me toe (wat ben je braaf!)
baila (dansen) - dan trekt hij zich op en gaat hij ritmisch op en neer swingen en hebben we dolle pret. Dansen zit hem in de genen, met een Oma die vele keren lokale prijzen heeft gewonnen tijdens danscompetities.
Hij zegt: Mama, Dadda (daddy), ayó (dag), bye, danki (dank je wel), bon dia (goedemorgen), kuidou (pas op! (als ik iets van hem afpak...hahahahaha)) en sinds een aantal dagen (na lang oefenen), antwoordt hij als ik vraag: hoe oud wordt A’dean? UN (één). En dan steekt hij zijn wijsvingertje omhoog. Zo schattig!
Over zijn verjaardag gesproken...wat als een onschuldig familiefeestje thuis begon is uitgegroeid tot een mega knalfeest in een park/ranch! We hebben een programma vol leuke activiteiten, heb er zoveel zin in! Tipje van de sluier: de gasten kunnen zelfs paard paard rijden tijdens zijn feestje...hoe cool is dat?! Meer details en foto’s volgen natuurlijk nog.
Hier een foto van ons boefje (en Papa) tijdens ons etentje in een restaurant. Hij gedroeg zich voorbeeldig! Groot is ie al he?
En nog eentje heerlijk aan het crossen met nichtje Sheenalice.
Mijn tweede echo is ondertussen ook achter de rug. Is het mogelijk om zonder spanning op de echostoel plaats te nemen? En kan de gynaecoloog niet wat sneller te werk gaan? Het lijkt ieder keer wel een eeuwigheid te duren. Maar daar is ie dan! Wat groeit Ukkiepukkie lekker! Al 7.2 cm groot, precies het aantal weken dat ie oud is. Nekplooimeting wordt uitgevoerd...prima! Ondanks mijn leeftijd maken we de bewuste keuze om geen verder onderzoek plaats te laten vinden. We bidden ervoor en vertrouwen erop dat ons een gezond kindje gegund is.
Op 2 november heb ik met 18 weken mijn 20 weken echo. Dan zullen we ook achter het geslacht van Ukkiepukkie komen. Ben zo benieuwd! Heb totaal geen voorkeur. Zelfs niet stiekem...het is en blijft een geschenk en het allerbelangrijkste is dat ie gezond is! Een meisje is leuk omdat ik al een jongetje heb, maar een jongen is ook super voor A’dean om heerlijk mee te stoeien later. Dan word ik een stoere mama van 2 binkies!
De foto was heel erg donker, ik heb geprobeerd dit een beetje te verhelpen, maar super is ie niet qua kwaliteit na het scannen.
And last but not least...een foto van mijn ondertussen 15 weken toeter (op de foto was ik officieël nog 14 weken). Velen denken dat ik dit jaar nog uitgerekend ben...hahahahahahaha! Mijn navel is al eruit geplopt...bij A'dean was dit het geval rond week 24.
reacties (0)