EINDELIJK!!

Ik heb het niet meer...al  4 weken ben ik aan het aftellen. Pffff...wat duurt wachten toch lang als je ergens naar uitkijkt. Nee, het IS gewoon veel te lang!! Niet normaal!! Bij A’dean mochten we al 1 week na onze positief test...mijn eerste echo was in week 6.

En nu...de gynaecoloog zit echt propvol en heeft pas plaats op 22 augustus. Maar natuurlijk heeft Rohan juist op die dag een belangrijke vergadering bij een nieuwe klant (inclusief directieleden) en kan hij dus weer niet. Gevolg: echo uitgesteld (met pijn in mijn hart) naar 29 augustus...ik vind het wel fijn en belangrijk dat hij d’rbij is.

Pffff...klachten heb ik amper, wat mij erg onzeker maakt. Tussendoor gooi ik er een paar testen tegenaan, om me een beetje gerust te stellen. Hahahahahahha...de drogist doet goede zaken!

Rohan is juist zoooo relaxed en gerustgesteld...trekt subtiel een wenkbrauw op als ik nogmaals, vol trots, een positieve test laat zien. Ik wil gewoon zo snel mogelijk een kloppend hartje zien!!

Sinds afgelopen week merk ik wel dat ik begin te groeien! Een aantal familieleden hebben het ook al door. Lang kan ik niet meer verborgen houden. Dus...goed zal het toch wel zitten?

En dan eindelijk...na precies 4 weken vol spanning te hebben rondgelopen (en heel slecht geslapen gisteravond), heb ik vandaag mijn 1e echo!!
A’dean gaat ook mee...we hebben weer dezelfde gynaecoloog en het lijkt ons wel leuk als hij ons boefje nogmaals ziet. We komen ruim op tijd aan en nemen plaats in de wachtkamer. A’dean gedraagt zich uitstekend!! Heel lief en voldaan kijkt hij rond. Een echte stoere kleine grote broer al!

De deur gaat open: F.arienne A.lexander. Oeiiiii...weer een knoop in mijn maag.  Eventjes heel leuk gekletst, mijn vorige bevalling doorgenomen, gekeken naar de bloedtesten die ik afgelopen week heb gedaan via de huisarts en dan...laten we maar even gaan kijken!!

Ik tuur zooooo geconcentreerd naar het scherm. Maar dan moet hij eerst mijn exacte gegevens invoeren...geboortedatum, mijn laatste menstruatie etc. etc.  Grrrr....na een eeuwigheid eindelijk koude gel op mijn buik. Niet eens zo lang hoeven te zoeken en....daar is ie!! Ik zie METEEN het hartje kloppen!! Zucht...wat een zware last valt van mijn schouders, echt ongelooflijk hoe gespannen ik was!

‘Beautiful...congratulations!’ hoor ik de gynaecoloog nog zeggen. Wondertje wordt gemeten...volgens mijn laatste menstruatie, ben ik 10.1 weken...maar ik word teruggezet naar 8.4 weken (uitgerekende datum: 5 april 2012). Ik had zelf al zo’n vermoeden...mijn hcg waarde klopte niet helemaal met het aantal weken dat ik zou moeten zijn. De gynaecoloog legt uit dat je eerste menstruatie na je bevalling niet altijd een juiste indicatie is van je eisprong...dus vandaar dat we gewoon uitgaan van wat er gemeten wordt en zullen we dit de volgende keer, over 4 weken, nogmaals bevestigen.

En hier is ie dan...ons wondertje, ons ukkepukje...A’dean’s broertje of zusje! Wat is Mama toch zooo bezorgd om jou! En wat houden we al ontzettend veel van jou!