Woensdag 2 november...de grote dag! Eindelijk zal het goed bewaard geheimpje van ons Ukkiepukkie onthuld worden. Is it a boy or a girl?
Mijn afspraak is om 8 uur in de ochtend. Na een slapeloze nacht vol van de raarste dromen, spring ik bijna uit mijn bed als de wekker eindelijk gaat.
A’dean gaat ook mee! Ik huppel bijna de wachtkamer binnen. Bloeddruk wordt gemeten: prima! Gewicht (oei, daar zie ik tegenop!): 4 kilo’s totaal d’rbij. Hartstikke prima! Bij A’dean was ik rond de 18 weken al 10 kilo’s zwaarder (schrok er zelf van toen ik afgelopen weekend A’dean’s boekje d’rbij pakte...jemig!).
De gynaecoloog kletst eerst over koetjes en kalfjes (wel belangrijke vragen/opmerkingen natuurlijk, maar daar zit ik even niet op te wachten). Dan de vraag: willen jullie het geslacht weten? JAAAAAAAA!
Ik overhandig hem een groot envelop. Met de mededeling: een groot aantal familieleden wilden allemaal vandaag mee voor de echo (iedereen is zo nieuwsgierig). Maar dat kan natuurlijk niet...zie het al voor me dat als hij mijn naam roept dat de halve wachtkamer opstaat om mee naar binnen te lopen. Hihihi. Dus...de oplossing om iedereen zoet te houden was om de uitslag nog niet bekend te maken gedurende de echo. Hoe doen we dat? Met behulp van de volgende zelfgemaake tekst:
November 2nd 2011
10 tiny fingers, 10 tiny toes,
what grows inside, nobody knows!
Twinkle, twinkle, little star,
how we wonder what you are!
Twinkling stars in the Heaven above,
are shining down on our baby with love!
It may be a girl, it may be a boy.
Either way we are filled with joy!
Today is D-day, your secret will be revealed.
Familymembers think you’re a boy, friends think you’re a girl, Daddy thinks you’re a boy and Mommy thinks you’re a girl...but when she realizes that Daddy’s side of the family just loooove to make boys, she thinks you’re a boy too*!
We are all deeply in love with you and can’t wait to hold you in our arms.
Your big brother A’dean will have a friend for life.
Dr. Voigt knows the truth.
You are a:
BOY GIRL
*Mijn deel van de familie bestaat voornamelijk uit het vrouwelijk geslacht (wij zijn 2 zussen, mijn zus heeft weer 2 meiden en verder heel veel nichtjes), maar de laatste tijd zijn er weer een aantal jongens geboren (A'dean is mijn moeder's eerste kleinzoon, wat was ze blij!!!!). Maar in Rohan's familie lijkt iedereen wel jongens te krijgen. Van zijn eigen ouders, tantes, ooms tot zijn neven en nichten. In totaal zijn er nu 8 neven papa geworden en geloof het of niet...het zijn dus 8 jongetjes (inclusief A'dean en het zoontje van zijn tweelingbroer).
Iedereen natuurlijk blij met de oplossing, behalve Mama zelf (achteraf gezien). Wat een marteling! Het lijkt alsof de dag langzamer voorbij gaat dan de 4 weken die ik op de echo heb moeten wachten. Heb eenmaal thuis de envelop in de kast moeten verstoppen, hopend dat ik het zou ‘ vergeten’.
Maar goed, terug naar de echo. De gynaecoloog had heel veel lol met zijn ‘secret mission’ . Gedurende de echo draait hij telkens het scherm weg als hij zich gaat concentreren op het geslacht.
Ukkiepukkie’s groei loopt nog steeds perfect op schema. Een prachtige baby! A’dean moet heel hard giechelen als we het hartje van Ukkiepukkie beluisteren. Het klinkt als muziek in de oren! Terwijl ik zo op het bed lig en opkijk naar mijn twee mooie mannen (beiden met een glimlach van oor tot oor) en naar Ukkiepukkie op het scherm besef ik nogmaals: het leven kan gewoon niet mooier zijn dan dit!
Het was trouwens een gewone afspraak, mijn 20 weken echo krijg ik officieël op 30 november, over 4 weken.
‘s Avonds om 19 uur hebben we een Happy Hour thuis. De familie komt langs om onder het genot van een drank en een hapje de uitslag bekend te maken. Aan de telefoon: de familieleden van Rohan. Wat een enthousiasme...de spanning is te snijden! Mijn moeder heeft de eer...jullie krijgen een...
Bij A’dean geloofde ik het pas echt nadat het geslacht voor de 2e keer was bevestigd (je weet het maar nooit he?). Houden jullie het nog vol tot 30 november?

Mijn 18 weken 'buikje'!
reacties (0)