Niet dus.....!!

Vanochtend wilde ik om 8.30 uur naar t ziekenhuis bellen om te vragen of er wel iets terug te plaatsen is. Ik kwam er niet door en toen werd ik ook nog gebeld, door ja hoor, t ziekenhuis. Er was geen embryo dus ook niks terug te plaatsen. Vervolg afspraak 3 oktober 10.00 uur. En nog geen 10 seconden later 25 kinderen voor mn neus, om les te geven. Ging naar omstandigheden nog best aardig, vond ik zelf. Afleiding was toch wel fijn.
Maar wat was ik boos zeg. Daarna kwam pas de teleurstelling en t verdriet. Ik heb ook gevraagd dat ik een evt. 4e poging wil op kosten vant ziekenhuis. Nu heb ik voor hun aan dat kl*teonderzoek meegedaan en raakt t mij emotioneel, maar ook financieel! Bij aanvang van het onderzoek zei de gynaecoloog en ik quote: 'je zal er zelf niet slechter van worden, denk ik' en toen er maar 3 follikels waren ( en mijn verstand zei, niet doen, maar ik ben maar een leek natuurlijk) 'ik zou ervoor gaan nu'. Toch heb ik dus op de professional vertrouwd, terwijl mijn eigen gevoel en verstand zei: NEE. Ik weet dat zij ook geen glazen bol heeft, maar toch....
Ik heb gevraagd om een, als het nodig is, 4e poging op kosten van het ziekenhuis. Haar verweer was, maar misschien was je wel uit de bocht gevlogen, teveel eitjes dus. Maar dan was er geen punctie geweest en ook geen poging voor de verzekering. Daar moest ze me wel gelijk in geven. Ze ging het bespreken in het team.
Ben blij dat ik sterk genoeg ben om mn energie en vechtlust hierin te steken!
Ja en nu....?
Stoppen met de toverballen (utrogestan) en wachten op mn menstruatie. Er moet een cylcus tussen zitten voor een volgende poging. Maar dat begrijp ik niet helemaal. Mag ik nu bij mijn tweede menstruatie Vanaf nu beginnen met de pil, of moet dat vanaf nu de derde zijn. Zou dan of oktober zijn en anders november. En dan zijn ze natuurlijk weer dicht in december. Aaaaaaah kijk en hier kan ik dan wel slecht tegen. Wil graag op vakantie in december, heb ik ook wel nodig, maar niet als alles weer langer gaat duren.....dat begrijpen jullie maar al te goed denk ik. Ik wil door!
Ik ben er zoo ontzettend moe van, maar kan nog niet toegeven aan mn verdriet.