Update J.ethro en J.azmine

Lieve BB-meiden,

nog vlug eens een kleine update ivm mijn kindjes.

J.ethro is van maandag gestart met het schooltje. Wel nog maar halve dagen, want de nood aan slaap is er wel nog. Maar hij stelt het eigenlijk super, en vind school leuk. Het is ook wel een gezellig schooltje. het eerste, tweede en derde kleuter zitten samen omdat er te weinig leerlingen zijn om het in 3 klasjes te verdelen. Maar 60 leerlingen van het 1ste kleuter tot en met het 6de leerjaar. Maar we wonen dan ook in een ieniemini dorpje, waarvan waarschijnlijk nooit iemand iets heeft van gehoord.

Maar hij word zo groot de lieve schat, je kan echt al een conversatie met hem aangaan, hij is beleefd, heel lief, knuffelt veel, heeft veel zoentjes,...Maar natuurlijk heeft hij nog altijd zijn driftbuitjes zo nu en dan (zijn gelukkig al met meer dan de helft verminderd) maar dat komt vooral omdat hij ook al echt alles heel goed begrijpt, als hij bijv op iets moet wachten, dan kan ik hem al uitleggen waarom...Ruzie met zusje maken hoort er natuurlijk wel nog altijd bij hoor;)

Hij is onlangs ook geopereed geweest aan zijn springduimen: hij kon ze niet meer strekken, ze zaten geblokkeerd in de geplooide houding. Hij was wat agressief toen hij in de recovery lag na de operatie, wou het infuus uit zijn voetje trekken en zo... wat we ook probeerden, we kregen hem niet kalm. We hebben hem dan meegenomen naar boven, eenmaal in de lift, was hij terug rustig. Door het trekken aan het infuus was deze verstopt geraakt en hebben ze het dan maar meteen verwijderd...Maar hij is echt zo mega-superflink geweest. Hij had geen enkele keer geklaagd van de pijn, eenmaal thuis heeft hij nooit meer aangegeven pijnstillende middelen nodig te hebben. Ik was/ben zo supertrots op hem. Maandag heeft de dokter de draadjes verwijderd, daar hebben ze hem toch met tweeën moeten tegenhouden :-) mijn vurig mannetje...maar het was meer uit schrik dan pijn, want bij zijn geroep en getier waren geen traantjes aanwezig. Eenmaal de draadjes eruit was het ook op slag gedaan met de sirene...en was de dokter terug zijn beste vriend (want hij krijgt een snoepje als hij flink was geweest) Dus mijn zoontje stelt het heel goed. Volgend jaar geef ik hem een groot bed, eens zien of hem dat stimuleert naar het zindelijk worden 's nachts. Wanthet potje op zijn kamer vind hij al reuzefijn. Dus het word afwachten.

J.azmine stelt het ook heel goed. Ze kan al goed aangeven wat ze wil. Kent al woordjes zoals, water, vlees, broertje,poep (bips), buikje,bedje,...Maar natuurlijk, haar woordenschat is nog beperkt en als ik de kleine meid niet begrijp kan dit wwel eens escaleren naar een scéne om U tegen te zeggen...Wat kan zij dramatiseren, dan gooit ze haar hoofd achteruit, mond wijdopen, tiert en brult ze met levensechte tranen...en uiteindelijk gooit ze zich nogmaals op de grond om daar nogmaals 5 minuten te huilen en dan staat ze recht en begint ze te spelen alsof er niks gebeurd is...de rare meid.

Ze wil ook steeds alles doen wat broertje doet. Zo wil ze ook al zelf (alleen)haar petit gervais'tje op eten, op de trapfiets rijden, met de ato's spelen...en het frustreerd haar wel dat alles haar nog niet zo vlotjes lukt als van broertje en dat is in haar ogen zo oneerlijk. Dus je leest het goed: J.azmine is momenteel een gefrustreerde peuter: te groot voor babyspullen, te klein voor peuterspullen...ja, het is een beetje een moeilijke leeftijd. Wat ik wel jammer vind is datze niet zo heel graag knuffelt en kusjes geeft, ik vind het echt jammer, ik ben nochtans een knuffelmama en kusjesmama, maar ik moet mijn knuffels en zoentjes 'stelen' en geforceerd eisen aan haar en dan is het ook niet leuk :( Ik hoop dat dit nog veranderd,maar daar vrees ik voor. Jethro knuffelde graag al van toen hij een baby was). Mijn kleine meid heeft meer een sadistisch trekje (hahahaha) zij vind het leuk als een ander aiaiaiai roept of zo, dan heeft ze zo'n 'stoute' lach,...het is echt een kleine deugniet. Ze is ook stapelgek op haar papa, dat is haar beste vriend. meisjes en hun papa hé...? Momenteel is ze goed ziek. Ze moet aan de aerosol, met al de nodige medicatie. Ze is alietsje beter dus ik hoop dat ik de antibiotica niet hoef te geven.

Zo dit was een update, niks spectaculairs of zo, maar gewoon (zoals altijd) is mijn gezin een rustig kabbelend beekje ergens in West-Vlaanderen.

Liefs