Ik ben 11 maandjes en laat mijn mama niet met rust! (+ foto's van mij)
"Elke dag laat ik mama meer achter mij aanrennen!"
Overal komt hij inmiddels bij en niets is meer veilig in huis! Mijn kleine wervelwind Sami laat overal een spoor van rommel achter zich; ballen, blokken, rammelaars, speelgoed, kleding dat op de verwarming lag, tissues uit de doos, de afstandsbediening, de digitale ontvanger(!) van KPN, pampers uit de commode, boekjes en tijdschriften onder de tafel; ALLES belandt op de grond!
Met de dag wordt Sami zelfstandiger en dat merkt deze meneer zelf ook. Zodra hij iets doet wat niet mag, wacht hij tot ik hem aankijk, lacht geniepig en slaat vervolgens toe. Vooral de keuken is mikpunt nummer één en dan met name de inhoud van de kastjes. Mijn onderbuurvrouw neemt het me vast niet in dank af wanneer Sami weer eens een zware pan uit de kast trekt en deze met een harde plof op de grond laat vallen. Een vrij oorverdovend geluid van ijzer dat op tegels valt en eigenlijk ben ik vrij verwonderd dat mijn tegels nog heel zijn. Het kastje met de chemische schoonmaakmiddelen is inmiddels vergrendeld. Ik weiger alle kastjes in huis te vergrendelen, want ik ben ervan overtuigd dat Sami gewoon moet leren overal vanaf te blijven. Als ik hem maar vaak genoeg overal weghaal, zal hij vast leren dat het openen van kastdeuren verboden terrein is. Dit komt mijn calorieverbranding alleen maar ten goede.
"Ik wil alles kunnen en verleg mijn grenzen, én mama's grenzen"
Tot mijn grote verbazing bleef Sami goed stevig staan toen ik hem een keer losliet. In het begin twee tellen, maar later toch zeker tien tellen. Wat was ik weer trots op mijn mannetje. Het los lopen komt nu steeds meer in zicht. Ook heeft hij zelf door dat hij los kan staan en probeert het steeds vaker uit. Vaak resulteert dit ook in een harde plof op zijn kont of een acrobatische val voorover, maar hij blijft doorgaan, wat ik erg bewonderenswaardig vind. Met zijn hoofd tegen de punt van de kast, met zijn voorhoofd vlak tegen de grond, steile vallen achterover in de box en in bed, uitglijers wanneer hij loopt, vingers tussen de commodeladen; alles maakt mijn mannetje overdag mee. Kleine kinderen zijn duidelijk flexibeler als volwassenen, want mijn eigen lichaam zou dit alles niet aankunnen. Eén knal tegen mijn hoofd en ik lig de hele dag op de bank, onder het genot van twee paracetamols, met knallende hoofdpijn. Theoretisch dan, want gelukkig is dit nog nooit gebeurt.
"Klap eens in je handjes, blij, blij, blij"
Na weken van oefenen, heeft Sami deze maand dan ook eindelijk leren klappen. Met een glimlach op zijn gezicht, klapt hij vrolijk in zijn handjes en verbaast zich over het feit dat hij zo ook geluid kan maken. Het lijkt zo iets kleins, maar het is toch weer een stap in zijn vooruitgang. En daar ben ik wederom heel blij mee!
"Ik heb papa en mama 's nachts veel wakker gehouden, omdat ik tandjes kreeg"
Ja ja, deze maand zijn er drie tandjes doorgekomen, allemaal vlak achter elkaar! En dat hebben we geweten ook, want Sami heeft er zeker drie weken slecht om geslapen. Na drie slapeloze weken, kon ik haast niet geloven dat ik 's ochtends '8:00 uur' op mijn telefoon zag staan en gewekt werd door de wekker, in plaats van midden in de nacht door Sami. Wow, ik had weer een nacht doorgeslapen! Van de één op andere dag waren de slapeloze nachten passé, voorbij, over, achter de rug; ik kon weer met een gerust hart naar bed. Alhoewel, met een gerust hart ga ik niet vaak naar bed, omdat ik in mijn achterhoofd een continue angst heb dat hij weer wakker wordt. Ik hou het maar op moederinstinct, helemaal omdat mijn man nergens last van heeft...
"Iedereen geniet van mij!"
Sami is een heerlijk mannetje! Hij slaapt (weer) goed, eet goed, groeit goed en ontwikkelt zich ook nog eens heel goed. Een mannetje om op te eten! Hij is dol op yoghurt, kwark, danoontje en alles wat daarvan in het verlengde ligt. Hij kan inmiddels met de pot mee-eten, al doet hij dit alleen op dagen dat mijn man vrij is, aangezien hij pas om kwart over zeven van zijn werk komt. 8-maanden potjes vindt hij helemaal niets; de stukjes die erin zitten, duwt hij zo snel mogelijk weer uit zijn mond. Voor Sami is het óf helemaal gepureerd eten, óf normaal, ongepureerd eten. Alles wat er tussenin hangt, daar moet hij niets van hebben.
"Zo ziet mijn dag eruit"
Een greep uit het dagelijks leven van mijn mannetje:
8:00 uur Opstaan.
8:30 uur Flesje melk van 180 ml.
10:30 uur Fruit.
11:30 uur Ochtendslaapje van gemiddeld één uur (soms een half uur, soms twee uur).
13:00 uur Boterham met beleg en een flesje melk van 150 ml.
15:00 uur Middagslaapje van gemiddeld één uur.
16:00 uur Liga met flesje diksap van 120 ml (wordt hij later wakker, vervalt de liga en krijgt hij diksap na het eten).
17:00 uur Groentje met een danoontje.
20:00 uur Flesje melk van 180 ml met drie schepjes rijstbloem.
20:15 uur Bedtijd.
Soms krijgt hij tussendoor nog een baby rijstewafeltje of vervang ik de liga door een baby startkoekje. Hij krijgt alleen nog maar eten dat geschikt is voor baby's, want ik wil niet dat hij teveel suiker of zout binnenkrijgt.
'Nog maar één maandje en dan ben ik 1 jaar!"
Het aftellen is begonnen!
"Dit ben ik!"
reacties (0)