Bezoekje CB
Vanmorgen stond er weer een bezoekje aan het cb gepland. Nou ja, eigenlijk niet 'weer' aangezien het laatste bezoekje op 7 november was. Enfin, tussen de regenbuien door stonden we precies op tijd voor de deur.
Nadat ik Sami had uitgekleed, was hij direct aan de beurt voor het weeg- en meetgedeelte. Nadeel van dit koude weer is dat het zoveel werk is om eindelijk de deur uit te zijn en om Sami uitgekleed en wel op de weegschaal te leggen. In de zomer hoef je immers niet in mailliots, pantoffels, jas, das en gehuld in de voetenzak op pak. Om deze, eenmaal aangekomen op het cb, vervolgens allemaal weer uit te doen. En om deze, twintig minuten en veel hectiek en gehuil van de prikjes later, weer allemaal uit te doen. Om nog maar te zwijgen over het vervolgens weer thuis aan te komen...
Sami weegt 1149 gram en is 79 cm. Vorige week, tijdens het inloopspreekuur, woog hij 1175 gram en dat betekent dat hij dus ietsjes is afgevallen. Dit is voor het eerst, maar is waarschijnlijk te verklaren uit het feit dat hij niet zo goed heeft gegeten als anders en enorm beweeglijk wordt. Hij volgt mooi de bovenste groeilijn.
De verdere onderzoeken waren ook allemaal in orde. Er is nog lichtelijk een afvlakking te zien aan zijn hoofdje, maar meer dan dit te vertellen, deed ze niet, dus ik neem aan dat dit verder oke is. Ze legde een klein propje papier neer om te testen of Sami deze tussen duim en wijsvinger zou oppakken, maar dit lukte hem nog niet. Aangezien ik dit nog nooit met hem heb geoefend, verbaast me dat ook absoluut niet. Aan zijn fijne motoriek gaan we dus werken. Sami drinkt op sommige dagen net geen 500 ml opvolgmelk en hierom kregen we het advies om hem op deze dagen extra vitamine D te geven. Verder vertelde ze ons dat we met één jaar met gewone halfvolle melk mogen beginnen, het liefst 300 ml per dag. Op mijn veronderstelling dat gewone melk hetzelfde is als peutergroeimelk en dat peutergroeimelk gewoon geldklopperij is, gaf ze een bevestigend antwoord. Hiernaast benadrukte ze nog om hem geen zout te geven totdat hij één jaar is.
Ten slotte was het tijd voor de prikjes. Sami was de hele tijd al behoorlijk wild aan het doen, dus tijdens de prikjes moesten we hem goed in bedwang houden. Gelukkig ging het allemaal goed. Natuurlijk moest Sami eventjes huilen, maar hij was daarna ook vrij direct weer stil. Onze volgende afspraak staat begin juni gepland, wanneer Sami ongeveer 14 maandjes is.
Tandje nummer vier is inmiddels ook doorgekomen, vlak achter nummer drie aan. Ons mannetje ziet er erg lief en grappig uit met vier voortanden! Met het doorkomen van het vierde tandje, is de nachtelijke rust ook grotendeels weer teruggekeerd.
Nog een weekje of zes en mijn kleine mannetje is alweer één jaar!! Ik kan me het nog absoluut niet voorstellen, dus ik wacht deze weken ook nog geduldig af! Bijna een jaar is hij dan alweer in ons midden en brengt hij ons vreugde en genot. Ik kijk hier al een tijdje naar uit, omdat ik voor zijn eerste verjaardag een boek wil laten samenstellen met foto's, verhalen en blogs. Hiernaast heb ik zijn 'eerste kleertjes' bewaard en ga ik deze tezamen met een babyboek dat ik schriftelijk heb bijgehouden, in een mooie doos opbergen.
Tot slot nog een foto van Sami die een bananensmoothie drinkt en hierbij een liga naar binnen peuzelt!
reacties (0)