Mijn onzekerheid wordt langzaam bevestigd doordat sinds vanmorgen alle symptomen als sneeuw voor de zon zijn verdwenen, de borsten worden weer heel zacht, de pijn erin ebt weg, geen kokhalzen meer niks van een zwangerschap meer te bekennen. Daar gaat weer een droom ! Ben vandaag niet vooruit te branden en zit in mijn eigen wereldje... In een rollercoaster. Vanalles gaat door mijn hoofd. Positieve als Negatieve dingen uiteraard.
Blij dat we 2x zwanger mochten raken in 6mnd tijd dat we bezig zijn voor een brusje voor Finn, verdriet omdat het nu toch echt ook weer zal eindigen in een vroege MK. De vraag waarom ?? gewoon pech of een reden voor.... pff gek kun je ervan worden. Maar daartegenover rent hier een peuterpuber rond die ervoor zorgt dat je niet te lang verdrietig kan zijn en vooruit moet denken! Blij dat we al gezegend zijn met deze enthiousiaste knappe knul, terwijl er koppels zijn die Jaren moet blijven hopen op 1 positieve test, of al 1 wonderkind uberhaupt!!!! Respect hiervoor... Maar toch doet dit nu ook weer even pijn. Maar het is uiteraard niet te vergelijken met koppels die ongewild helemaal kinderloos blijven...
Ik hou moed en ga door! Net de 38 gehaald en vastbesloten dat het toch nog 1x moet lukken! Hopen we...ik ga in ieder geval nu ik toch by gyn terecht ben gekomen in ieder geval eens praten of dit nu gewoon pech is of een reden heeft zoals bv een chromosoomafwijking of bepaald tekort aan stof in lichaam. Volgens mijn HA is de kans zeer klein dat er een oorzaak is aangezien we al een gezonde knul hebben rondrennen van 2. Maar ik wil het in ieder geval laten checken, zodat mocht Finn toch alleen opgroeien ik er alles aan heb gedaan.
Voor hetzelfde geldt moeten we nog een jaar proberen alvorens weer een positieve test in handen te krijgen, maar ik geef de moed niet op, alhoewel ik nu moet gaan zitten afwachten wanneer de MK gaat doorzetten de komende dagen! Wat een vooruitzicht..... pff hoe ga ik deze week doorkomen.
reacties (0)