Na 1 weekje van heel licht bloedverlies zonder enige kramp is het vandaag dan toch doorgebroken!
Vanaf vorige week maandag waren mijn zwangerschapssymptomen al verdwenen voor het grootste deel, alleen mijn borsten waren nog wel wat zwaar, maar de pijn was weg...
Bloedverlies is maar langzaam op gang gekomen, van het weekend voor het eerst inlegkruisjes nodig gehad en sinds vanmiddag zijn daar de buikkrampen in volle ornaat aanwezig..
Voor mij een opluchting omdat ik al langer wist dat ik niet meer zwanger was en nu eindelijk mijn lichaam weer op de goede weg terug is door het zelfstandig af te stoten.
Vrijdag moet ik wel nog hcg prikken en krijg ik nog een echo om te zien of alles weg is. Ik heb nu wel geen enkel idee hoe mijn komende cyclus zal zijn en wanneer ?! normaal kan je makkelijk 1ste dag menstruatie bepalen en met mijn regelmatige cyclus kun je eisprong zo prikken ongeveer, maar nu heb ik al 1 week wat bloedverlies maar weet niet hoe het lichaam reageert bij een MK en wat 1ste dag van nieuwe cyclus is. Wellicht dat gyn mij daar iets meer over kan vertellen vrijdag.... verder zal ik nog even vragen of er een reden voor is dat het ons 2x in half jaar gebeurt en of ik nog wat testjes kan laten doen om te kijken of mijn lichaam bv niet genoeg hcg aanmaakt bij een zwangerschap, of ik anti stoffen heb, of vitamine B21 tekort.. of gewoon pech!
Feit is er gewoon, we moeten weer verder en opnieuw beginnen!! Hopelijk laat mijn leeftijd me niet nog een keer in de steek, maar zeker weten doe je het niet! We gaan gewoon weer met volle moed verder, treuren heb ik paar dagen gedaan, maar Finn zorgt er wel voor dat je je verdriet gauw verwerkt. Het is zo'n lieve vrolijke peuter .... die veel aandacht vraagt en vooral van mama die natuurlijk de meeste tijd aanwezig is!! Ondertussen moet Finn nog maar even van baby's genieten elders...
XXX
reacties (0)