Tja hoe zal ik beginnen...ik ben teneergeslagen.
SInds gisteren begon ik me echt zwanger te voelen hele morgen misselijk en zelfs wat gal overgeven na opstaan. Koffie smaakt al paar dagen niet word er misselijk van en mijn boobs zijn nog hetzelfde als vorige week gevoelig. Ik had vanmorgen er dus goede hoop bij.
Vanmiddag eerst bloedprikken daarna bij gyn. Vorige week vrijdag had ik hcg van 147. In week tijd zou dit zeker rond 1000 moeten liggen nu. Toen ik ging zitten had ik nog goede moed, maar toen ze vertelde dat mijn hcg maar 416 was kwam de man met de hamer! Het was niet gestegen zoals gyn verwacht had. Maar zegt ze het is wel een stijging van 1,5x t.o.v. vorige week.
Bij de echo was er ook nog niks te zien, buiten het dikke baarmoederslijmvlies dat zich in baarmoeder bevindt ! Maar nog geen dooierzakje. De eierstokken etc zagen er goed uit (ivm bbz even deze nagekeken uiteraard). Ik was teneergeslagen en begon tegen mijn trranen te vechten!
Ze ging overleggen, na 10 minuten kwam ze terug en ik moest afwachten. Mijn hcg was gestegen, mijn kwalen zijn toegenomen n.a.v. vorige week. Volgens andere gyn was een zwangerschap in de weken 4,5,6, en 7 erg grillig en kon het nog alle kanten op. Ik moet nu pas over 2 weken terug. Ze zegt het kan ook zo zijn dat er achter 2 weken opeens wel een knipperend vruchtje te zien is, of niet uiteraard.
Verdriet overheerst nu even bij mij en zie het geen goede zwangerschap meer worden, heb er geen hoop in. Mijn vriend zegt de moed nog niet opgeven, maar ik voel me gewoon leeg op moment. Finn rent rond en ik ben er gewoon niet bij op moment in mijn eigen gedachten verzonken....
reacties (0)