Nou, de laatste loodzware dag is voorbij. Vanochtend om kwart voor 7 weggereden ( stond om kwart over 6 al onder de douche), en vanmiddag rond 5 uur was ik thuis. Eerst even zitten en toen koken want zoonlief kwam om kwart over 6 ook thuis van voetbaltraining. Lekker gezond vis met roerbakgroenten, bak yoghurt erachter aan en vervolgens een onverzadigbare drang naar eten. Echt gewoon niet te stillen. Ik kan blijven eten, met iedere hap krijg ik alleen maar zin om te eten. En het maakt me gewoon niet uit wat het is. Uiteindelijk werd het een roze koek (nummer 3 vandaag) en van ellende heb ik me nu maar op een fles siroop geworpen. Maar de zin in eten blijft.... echt niet leuk meer. Het ging zo goed met het (niet te veel) aankomen, maar de laatste tijd is het een drama. Vorige week en de week ervoor was ik moe en daardoor grepen we vaker naar ongezond voedsel, dus deze week eten we lekker gezond. Maar het helpt allemaal niet...
Ondertussen is wel het aftellen begonnen. Mijn hele zwangerschap hing aan elkaar van de aftelmomenten, en nu is het ultieme aftellen begonnen!! Zelfs bij de benzinepomp kreeg ik vandaag de opmerking "nou, nog heel even he"... en dan wordt het wel heel echt. Want inderdaad, het is bijna zover. Nog maar 7,5 week. En die zijn zo voorbij... Mijn buik ploft werkelijk uit elkaar, ik zal weer eens een foto maken zodat iedereen kan meegenieten van de omvang. Van de week vroeg een collega ook al of ik wel zeker wist dat het er maar 1 was. Bij mijn vorige zwangerschap werd me dat ook altijd gevraagd, heel apart dat mijn lichaam kennelijk gewoon grote buiken voortbrengt.
Maar goed, nog 7,5 week dus. Nog een paar laatste werkdagen tot mijn verlof. Dan nog een paar dagen tot 1 november, dan komen ze de kast van de babykamer vervangen. Dan tijdens mijn verlof het raam van de babykamer verven en nog wat deuren een laatste likje verf geven. Dan moet de ombouw van de radiator van de babykamer in elkaar gezet worden en gaan de laatste weken in. Misschien komt het kindje wel iets eerder, en is het dus nog eerder zover. Dan gaat de volgende fase van ons leven samen in en is de geboorte van ons poppetje een feit.
reacties (0)