18 en een nieuw begin

Ik ben 18, ik woon alleen. Voor het eerst.
Ondertussen heb ik nog steeds een relatie met de vader van mijn zoon, D. Ondanks dat hij liegt, bedriegt en eigenlijk meer bezig is met andere vrouwen en feesten. Achja, ik heb wel grotere problemen aan mijn hoofd. Mijn nieuwe studie is best wel pittig en het zit prive ook helemaal niet mee.

Ondertussen heb ik het mijn vader verteld via sms want was nog steeds bang voor deze man. We woonden niet meer samen en ik was volwassen. Zijn reactie laat ik even achterwege hij was uiteraard in shock. Maar dit is allemaal bijzaak van het verhaal, zoals ik al zei is het veel te veel om op te schrijven (bedankt voor je geduld trouwens).

Ik ben ondertussen weer zwanger geraakt van D.
Dit keer heb ik het mijn ouders gewoon verteld, rond de 5e maand denk ik. Ik weet dat het voor een buitenstaander makkelijk is om te oordelen. Ikzelf doe het ook heel vaak hoor, maar dan denk ik: zolang je niet in iemands schoenen staat, weet je helemaal niets! je weet niet hoe je zou reageren of handelen. Vanaf de zijlijn is het altijd makkelijker.
Anyway, ja ik ben weer zwanger. Nu ga ik wel op controle en tegen het eind vd zwangerschap koop ik een paar kleertjes enzo. Wel raar, mijn zoon woont in een pleeggezin en ik zit rustig verder het gezin uit te breiden.
Maar het is wat het is. En het feit is nog steeds dat ik zwanger ben.