Er is veel gebeurt sinds december.

Laatste blog is geweest over mijn zoontje in december want hij werd 3 jaar.
Nu bijna 2 maanden later is er veel gebeurt en komen er hele onrustige tijden aan.
Helaas geen zwangerschap!
25 januari ben ik in het Vumc bij DE specialist endometriose /fertiliteit geweest.
Na een goed gesprek met veel vragen was voor hem duidelijk dat ik veel pijn heb.
Hij ging meteen kijken met de eendebek en daarna met de echo.
Bij de eendebek werd al snel duidelijk dat er flinke endometriose zat en met de echo kon hij zien dat het door de rectum mijn endeldarm
In gaat wat dus deze pijn verklaard.
Tijdens de eendebek heeft hij er een foto van gemaakt daardoor kon ik het ook zien.
Door alles samen gaan we een traject in.
De eerste stap is een MRI daarna komt er een artsen overleg vervolgt door een behandelplan en als er iets te redden is en ik schoongemaakt ben gaan we door naar ivf als we dit willen.
Omdat ik zo veel pijn heb en de dag niet doorkom zonder de paracetamol ,naproxen en tramadol en ik al 8 weken ongesteld was gaf de arts aan dat de pil niet meer werkte voor mij.
Zijn advies is de kunstmatige tijdelijke overgang doormiddel van een lucrin injectie.
Deze injectie is in 2 verschillende mogelijkheden mogelijk: 1x per maand 1x per 3 maanden.
Aangezien de MRI volgend de arts 7 weken wachttijd had besloten we voor de prik van 3 maanden.
Deze heb ik dus afgelopen maandag gehad.
Ik belde afgelopen donderdag op met de vraag of ze al een MRI datum wisten..... 1-5-18! Ik schrok daar echt van en gaf aan dat mijn lucrin voor 3 maanden is en deze wachttijd betekend dat ik nog een x geprikt moet worden en dus langer dan de afgesproken 3 maanden in de overgang moet.
De assistente adviseerde mij om vrijdag te bellen tussen 10 en 11:30. Zo gezegd zo gedaan! Na veel bandjes en vervolgens een terugbel bandje werd ik terug gebeld en ik legde het verhaal uit.
De assistente die ik donderdag sprak had de afspraak niet geblokkeerd en het resultaat is dat ik dus nu pas 25-5-18 terecht kan.
Ik vind het echt belachelijk dus heb de arts gemaild met uitleg dat ik hier niet blij mee ben vooral omdat ik nooit goed ga op hormonen en ik me voorbereid heb op 3 maanden afzien maar niet 6 maanden.
Het bangste ben ik dat ik onredelijk wordt en vandaag heb ik dat al gemerkt dat ik uit mijn slof schoot terwijl dit niet terecht was. Maar goed ik ben bang dat 25-5 blijft staan en ik dus de aankomende maanden nog in onzekerheid ga zitten.

Naast dit alles ben ik ook bij een diëtiste geweest omdat ik hormonaal een zooitje ben en afvallen gewoon niet lukt.
Advies is om koolhydraat beperkt te leven.
23 uur koolhydraat arm max 5 koolhydraten ontbijt /lunch en dan max 3 koolhydraten als tussendoortje en dan bijv bij de avondmaal het koolhydraten uurtje waar ik bijv ook mijn stuk fruit moet eten.
Ik vind het echt vervelend maar weet dat het moet. Wil ik echt de keuze voor ivf gaan maken wil ik een beter gewicht hebben.

Ook zijn we nog bezig om te kijken of we onze zo gewilde uitbouw kunnen krijgen.
Dat we gaan verbouwen in zeker maar hoe groot is nog niet duidelijk ivm de kosten enzo.

Al met al dus veel onrust in mijn leven en weet dat dit jaar geen makkelijk jaar gaat worden.
Het gekke is dat ik dit op oudejaarsdag nog zei tegen mijn man: ik kijk echt tegen 2018 op en dit gevoel is nog altijd het zelfde gebleven.