Ik voelde het al aankomen

Gisteren op mijn werk ben ik toch ongesteld geworden.

Het was ook wel heel duidelijk. Mijn temperatuur was de afgelopen 2 dagen al dramatisch gezakt. De zwangerschapstest van zondag was negatief. Dus een grote verrassing was het eigenlijk niet.

Maar toch, je blijft hoop houden totdat je daadwerkelijk bloed ziet.

Ik was gisteren dan ook behoorlijk teleurgesteld.

Gelukkig had mijn baas ook geen zin meer om te werken dus zijn we om een uurtje of drie naar huis gegaan. Kon ik thuis even lekker mezelf zijn. Potje gehuild, boos geweest en daarna als een bezetene de zolder opgeruimd.

Nina is een paar daagjes gezellig met opa en oma op stap dus die heeft geen last van haar emotionele moeder.

Om toch een paar voordeeltjes van dit avontuur naar boven te halen is het wel fijn om te weten dat ik met clomid een normale cyclus heb. Mijn temperatuurslijst was zo netjes dat het leek of ik hem zo uit het boekje had gekopieerd. Ik had 2 duidelijke positieve ovulatietesten. Dus er was een eisprong.

Ik heb gisteren ook meteen mijn gynaecoloog een mail gestuurd want met clomid moet je op dag 3 van je menstruatie beginnen en ik heb vrijdag een afspraak bij hem en dan is het al dag 5. Maar dat was geen probleem volgens hem. Dan beginnen we gewoon op dag 5.

Daar zie ik dan wel weer tegenop. Klote clomid. Ook al doet het precies bij mij wat het moet doen, ik vind het emotionele troep. Nog even met René overleggen of ik het wel ga gebruiken in onze vakantie. Het is tenslotte ook zijn vakantie en die van Nina dus omdat nou lichtelijk te gaan verzieken door al die buien van een zeer labiele moeder???

Jullie zijn weer op de hoogte en ik ga nu ovulatietesten bestellen.

We houden vol en geven niet op.