Gemengde gevoelens

Laatste dag werken voor mijn verlof. Ik vind het zo vreemd. Lichamelijk ben ik er echt aan toe hoor. Maar geestelijk voel ik het zo anders. Je sluit een periode af en begint een hele nieuwe. Ik ga nu echt naar de bevalling/baby toeleven.

Nu was ik nog afgeleid door mijn werk. Vanaf morgen gaat zich alles thuis afspelen. Ik ben absoluut niet bang dat ik me ga vervelen want ik heb tenslotte een schoolgaande dochter van vier die een hoop buitenschoolse activiteiten heeft maar toch. Ik word gewoon weer moeder. Ik mag het allemaal weer gaan meemaken.

Heb ik daar zin in??

Natuurlijk, de baby in mijn armen, tuurlijk heb ik daar zin in. Maar de rest????

Ik weet voor het grootste gedeelte wel wat me te wachten staat maar ben ik daar nou bang voor of verheug ik me er juist op?

Ik laat het allemaal maar over mij heenkomen. Ik zie het wel. Al die vragen die ik nu heb kunnen toch pas beantwoord worden als de baby er is.