Poep en Pies

Het lijkt wel dat met mijn tweede zwangerschap al mijn schaamte en die van mijn omgeving met betrekking tot wc rituelen is verdwenen.

Voor mijn zwangerschap was mijn stoelgang niet echt het gesprek van de dag en zou ik daar ook nooit zomaar over beginnen. Maar nu ben ik op wc gebied voor een ieder een openboek.

Iedereen lijkt er ook naar te vragen. Hoe gaat het met je zwangerschap? Kan je wel naar de w.c.? Geen last van obstipatie? Moet je vaak plassen 's nachts? Pas op dat je geen blaasontsteking krijgt hoor. Heb je al last van aambeien? Harde poep? Zachte poep?

En iedereen verteld er ook gewoon over.. Nou, toen ik zwanger was toen had ik toch aambeien zo groot als druiven, zelf de doktor schrok ervan. Nou, toen ik zwanger was kon ik dagen niet poepen, ik noemde het kiezel schieten of steentje drukken. Nou, toen ik zwanger was moest ik wel 18 keer per nacht naar het toilet. Nou, toen ik zwanger was.........

Op mijn werk weet ik nu van de meeste hun toiletrituelen en de regelmaat. Kleur, grote, hoeveelheid.. ik weet het.

Ik schaam me nergens meer voor