25 weken: intake in het ziekenhuis

Vanmiddag mocht ik langskomen in het ziekenhuis voor een intake. Omdat mijn jongste kind is geboren met een keizersnede, mag ik niet thuis bevallen. Logisch, maar stiekem toch wel een heel klein beetje jammer. Ik vond de thuisbevalling van de oudste toch wel veel fijner dan die van de jongste.
Maar het allerbelangrijkst is natuurlijk dat ons kindje nu zo gezond en veilig mogelijk ter wereld komt. We hebben de opties doorgesproken: een badbevalling zit er helaas echt niet in, mede vanwege de Corona perikelen. Maar er is een mobiele CTG waarmee je mag douchen en vrij kunt rondlopen en dat lijkt me een fijn alternatief. Want ik wil bewegen tijdens de ontsluitingsfase, dan heb ik geen pijnstilling nodig weet ik uit ervaring.
Waar ik erg blij mee ben, is dat we over 10 weken gaan praten over een ingeleide bevalling. Vanwege mijn leeftijd kom ik namelijk in aanmerking voor deelname aan een studie waarin vrouwen vóór de 40e week worden ingeleid. Onderzoek wijst namelijk uit dat op hogere leeftijd (boven de 39) een verhoogd risico bestaat op een slecht functionerende of loslatende placenta. En dat is precies een van de dingen waar ik bang voor ben. Dus als dit kleintje net iets eerder mag komen, ben ik erg dankbaar! De oudste twee waren voldragen en rond de 40e week zo'n 4kg, dus ik maak me niet al teveel zorgen dat dit derde kindje erg klein zal zijn als het vóór de 40e week geboren wordt.
Nu nog maar even rustig een week of 10 afwachten en dan gaan we kijken wat de planning wordt.

Na het gesprek werd nog een echo gemaakt; de kleine lag lekker opgekruld te slapen met het gezichtje tegen de placenta aan. Terwijl we de echo deden, werd ze wakker en nam een paar slokjes vruchtwater. Prachtig om te zien. 😊
Ik weet dat het goed gaat daarbinnen, want ik voel de hele dag door schopjes en plopjes. Dat geeft veel vertrouwen, gelukkig.
Half mei heb ik weer een afspraak bij de verloskundige dus we worden goed gemonitord.