Mijlpaal: de 20-wekenecho

Wat een rare ervaring is de 20-wekenecho nu, in deze Coronagekte. Manlief moest in de auto blijven, ik kon de echoscopiste niet begroeten zoals de vorige keer en ze deed haar werk met een mondkapje en handschoenen. Logisch en absoluut verstandig om zo voorzichtig te zijn hoor! Maar ook een wat vreemde ervaring, vond ik.
Gelukkig was de echo helemaal prima. Alles zit erop en eraan en de kleine groeit goed. Met een hele trits vrolijke plaatjes kon ik terug naar de auto. En in de buik werd druk gerommeld en geschopt, want al dat gepor met het echo-apparaat is voor het kind duidelijk geen feestje.
Over 2 weken ga ik de kinkhoestvaccinatie halen en pas in week 27 zie ik de verloskundige weer. Die consulten worden opgeschoven vanwege het virus. Ook de intake in het ziekenhuis, voor de bevalling, gaat voorlopig op de lange baan.
Nou ja, het is zoals het is. We zijn intens dankbaar en blij dat het goed gaat daarbinnen en nu ik de schopjes kan voelen, ben ik al een stuk minder ongerust. Recht zo die gaat...!