Bevallingsverhaal , hij is er!!!

Hoera...zondag met 41 weken is dan eindelijk mijn prachtige zoon geboren na een inleiding. Alles ging eigenlijk wel voorspoedig, ik zat aan de weeën opwekkers nog een spelletje yahtzee te doen. Op een gegeven moment begonnen de weeën wat pijnlijker te worden en wou ik graag in bad. 4 cm ontsluiting had ik op dat moment. Half uurtje in bad en dacht jemig dit doet zo'n zeer....trek ik dit allemaal wel? Gevraagd op hoeveel cm ik zat....8 cm al! Shit......daar gaat de ruggenprik. Oké ik moet dit kunnen dacht ik. Is mijn 2e dus dit kan ik! De verloskundige was net weer weg gelopen toen ik persdrang al kreeg. Dacht ze heeft net gevoeld kan nooit zo snel. Toch kon ik dat gevoel niet echt tegen houden. 9.5 cm met een randje. Nou schijt aan het randje dacht ik ik houd dit niet vol! Het begon alsmaar pijnlijker te worden en lag nog in bad , ik kreeg een gevoel dat er iets niet klopte. Hoe kan het dat het zo lang moet duren. Mijn rug deed zo'n pijn niet normaal. Na 3 kwartier uit bad en in bed. Controle waarom het niet op schoot. Tijdens de echo controle bleek hij niet goed te liggen. Sterrenkijker! Shit!!!! Daarom doet het zo'n pijn. Maar ik schoot maar niet op en had zoveel pijn dat ik echt dacht ik kan dit niet meer aan. mijn energie is op, begon te trillen en gaf alles maar was niet genoeg. Kleine man had het moeilijker en MOEST geboren worden. Vacuüm pomp en gyn werden er bij gehaald. Wat een hel! Ik dacht alleen maar haal dat kind eruit help mij alsjeblieft. Scheelde niet veel of moest voor een spoed keizersnede. Uiteindelijk een knip en vacuüm en daar was hij. . .
Maar zo klein was meneer niet! Wat Ik al door al riep klopte. Hij weegt bijna 4.8 kilo ( OMG) en is 54 cm. Dus de leuke maat 50 pakjes kunnen de deur uit.
Maar wat ben ik trots op mijn grote vent. Hij doet het super goed. Ik merk dat ik nog wel erg moet bijkomen van deze ervaring. Best heftig eigenlijk wel maar hij is er en is gezond dat is het belangrijkste!