Waar we al bang voor waren is weer de kille werkelijkheid gebleken, de tweede ronde is ook mislukt.
En waar vriendlief allerlei lieve dingen zegt als ‘kop op, laat je hoofd niet hangen, ben trots op je & ik hou van je’ begin ik steeds meer te twijfelen aan mijn vrouwenlijf die me maar in de steek blijft laten.
Na het aanmelden voor de derde poging bekroop me het angstige gevoel van de kijkoperatie die ineens noodzakelijk blijkt te zijn en dus dichterbij is dan ooit tevoren. Meteen heb ik het ziekenhuis gebeld met vragen daarover en ik moest morgenochtend tijdens het verpleegkundig spreekuur maar weer even terugbellen.
Aanstaande vrijdag staat de laatse controle afspraak gepland voor het uitstrijkje na de pap3b van twee jaar geleden, daar ook maar meteen even naartoe gebeld. Ik twijfelde of het wel kon omdat ik niet zeker weet of ik vrijdag al helemaal klaar ben met de menstruatie, maar ze zei dat als het de laatste restjes zijn het geen probleem was. Ik gerustgesteld en ik kan dus vrijdag gewoon dat uitstrijkje laten doen. Twee weken later krijg ik daar dan ook de uitslag van, dus hoe spannend willen we het allemaal nog maken.. Hihihi ;-)
Daarna het telefoontje van de ivf kliniek en de eerste follikelmeting staat volgende week dinsdag om 08.20 gepland.. Weer mooi op tijd! Het is op dag 8 van de cyclus, dus denk dat einde van die week op vrijdag of in het weekend de IUI gepland gaat worden.
Volgende week maandag staat er ook nog een controleafspraak met vriendlief gepland voor de nieuwe medicatie.. Had nog geprobeerd om die afspraak naar dinsdag te verzetten, maar dat kon helaas niet.
Een paar hele vroege spannende afspraken dus.
We gaan vol goede moed naar ronde 3!
reacties (0)