Joehoe, wat een wonder blijft het toch...

Vandaag samen met manlief en dochterlief (2 jaar) voor een 'pret-echo' gegaan ter geruststelling en omdat mijn man nog niet een keer mee kon naar de echo's in het ziekenhuis. Toen het echo-apparaat op mijn buik gezet werd, lag het kleintje heel stil (te slapen), maar ik zag gelukkig direct het hartje kloppen. Wat een prachtig beeld om te zien... ik ben drie dagen terug gezet (klopt ook volgens mijn eigen berekening) en zit nu op 9 weken en 6 dagen. Wat een geruststelling. Manlief vroeg later nog even of hij nog een filmpje mocht maken en toen hebben we een filmpje gemaakt met het geluid van het hartje en zagen we ons kleintje nog bewegen. Hij/zij zwaaide even en ik zag volgens mij dat de kleine de hik had. Zo schattig, een voetje van een halve cm en al teentjes... echt helemaal te gek. Van opluchting kwamen later de tranen en ik durf nu steeds meer blijdschap te gaan voelen... heerlijk, ik ben gewoon zwanger...