Cb 15 maanden + prikjes

Nou meiden, vandaag om 9.20 uur stond er weer een afspraak gepland op het cb. Deze keer was het ook weer tijd voor prikjes. Iets waar, vooral mama, erg naar uitkijkt (NOT). Maar goed het moet nou eenmaal en deels kan ik me er ook wel overheen zetten, maar ik blijf het toch altijd wel spannend vinden. Iedere keer als ik onderweg ben naar het cb moet ik denken aan de eerste keer dat we erheen moesten. Wat waren we toen onervaren en wisten helemaal niet wat ons allemaal te wachten stond. En nu loop ik er naar binnen alsof ik nooit iets anders heb gedaan. En nu draag ik geen klein hummeltje mee naar binnen, maar komt ons meisje zelf binnengelopen en rent meteen naar het speelgoed. Wauw! wat gaat de tijd toch snel. Iedere keer weer moet ik toch even slikken om vervolgens 'gewoon' weer verder te gaan. Want heel eerlijk gezegd heb ik er toch best moeite mee dat de tijd zo snel voorbij vliegt. Maar goed, dat is een verhaal voor een andere blog ;) Nadat ik mezelf weer op aarde had geroepen en de kleertjes uit waren bij Mila mocht ze gelijk op de weegschaal. De weegschaal gaf 13,5 kilo aan. Dat had ik ook wel verwacht aangezien ik haar ook af en toe weeg. Daarna was het meten aan de beurt. 85,5 cm. Conclusie: een grote meid dus. Letterlijk! Iets waar ik me de afgelopen weken toch wel zorgen over heb gemaakt. Gelukkig hoefden we deze keer niet te lang te wachten en mochten we gelijk bij de ka naar binnen. Even alle standaard dingetjes doorgenomen en daarna begon ze dus over haar gewicht en lengte. Daar was ik wel blij om, want wilde het zelf namelijk ook aankaarten. Ze vindt haar idd lang/groot, maar aangezien haar lengte en gewicht netjes in proportie zijn hoeven we ons voor nu nergens zorgen over te maken. Ze heeft het wel genoteerd omdat ze het toch wel in de gaten willen blijven houden. Ze zit nu namelijk qua lengte in de leeftijd tussen 2 - 2,5 jaar terwijl ze nog maar 15 maanden is. Nou ontwikkelt ieder kind zich natuurlijk op zijn/haar eigen manier, maar het zou natuurlijk niet normaal zijn als ze zo hard blijft groeien en uiteindelijk 2 meter wordt, bij wijze van spreken. Als ze 18 maanden is ga ik d'r nog een keer wegen en meten en dan kijken we wat er in de tussentijd gebeurt. Vooralsnog probeer ik me er niet al te veel zorgen over te maken en wacht ik het af. Ook al knaagt het wel aan me.

Toen waren de prikjes aan de beurt. Eerst eentje in d'r beentje en toen een in d'r armpje. Ik blijf het zeggen, maar ik vind het echt verschrikkelijk. Ze schreeuwde het echt uit met grote krokodillentranen erbij. Krijg het er dan zelf ook altijd benauwd van. Pfff, kan er ook echt niet aan wennen, die rotprikken! Gelukkig deed ze het snel achter elkaar en was het wel even op je tanden bijten, maar ze was er ook weer snel vanaf. Daarna wilde ze ook meteen weg en ze bleef net zolang huilen tot we uit het kamertje waren. Daarna was het ook wel over en was ze goed te troosten. Ben zo trots op mijn lieve, dappere meisje! Hopelijk krijgt ze er niet al te veel last van.

Nu ligt mijn meisje lekker te slapen en ga ik zo ook even wat in huis doen. Het is hier lekker weer dus waarschijnlijk gaan we vanmiddag een stukje fietsen. Is weer lang geleden.

Fijne dag nog en hopelijk mogen we nog lang van het mooie weer genieten!

Liefs, XxX