Even van me afschrijven

Hoi meiden,

voordat ik ga slapen moet ik eerst echt even van me afschrijven en mijn hart luchten. En bij wie kan dat beter dan bij jullie ;)

Wat gaat de tijd toch snel voorbij en ik merk aan mezelf dat ik daar erg veel moeite mee heb. Vooral met het feit dat mijn kleine meid zo snel groot wordt en dat al die eerste keren nooit meer terug zullen komen.

Om te beginnen bij mijn wens om zwanger te worden. Wat wilde ik dat dolgraag zeg! Er was niets op de wereld wat ik meer wilde dan een positieve zwangerschapstest. Na heel veel geduld te hebben gehad en er miljoenen keren erover te hebben gefantaseerd, was het vorig jaar in maart eindelijk zover. Ik kon mijn eigen ogen niet geloven. En na 10 zwangerschapstesten te hebben gedaan begon het besef eindelijk te komen. Mijn wens is aan het uitkomen. Het begin is er. Er groeit een klein mensje in mijn buik. Deze keer was het geen fantasie, maar beleefde ik het echt. Wat waren die eerste weken spannend, maar ook zo ontzettend leuk. Niemand, behalve onze ouders, wisten van ons wondertje af. Ik vond het zo leuk om dit mooie geheim de eerste weken voor allleen ons 2en te houden. Ik heb er echt iedere seconde van genoten en kon niet wachten om eindelijk een kijkje in mijn buik te nemen. En toen het zover was, was ik sprakeloos en enorm trots. Het is me gelukt! Er groeit echt een kindje in mijn buik en alles zit er al op en eraan. Het voelde als een soort overwinning. De rest van de zwangerschap heb ik alleen maar genoten. Ik vond het zo heerlijk om zwanger te zijn en het liefst liep ik de hele dag buiten rond zodat iedereen mijn dikke buik kon zien. Wat was ik trots en gelukkig. Ik heb ook nog nooit zoveel energie gehad. Iedere seconde heb ik genoten. Zelfs de laatste weken. Ook al was ik zooo nieuwsgierig ik kon er toch nog van genieten wetende dat ik die dikke buik echt zou gaan missen. En dat is ook zo.

Alles is zo snel gegaan dat het soms net lijkt of ik het heb gedroomd. Het allerliefste wat ik wilde is zwanger worden en een kindje van ons. En dat is godzijdank gelukt. Boven ligt er een heel mooi meisje van bijna 8 maanden heerlijk te slapen. En iedere keer als ik naar haar kijk kan ik maar niet bevatten hoe gelukkig ik ben dat ik haar mama mag zijn. Wat een geluk! Een jaar geleden waren we nog druk bezig met het uitzet en haar kamertje en nu is ze er gewoon en slaapt ze in het kamertje dat wij nog niet zo lang geleden met zoveel zorg hebben uitgezocht. Want alles moest perfect zijn en er mocht haar aan niets ontbreken. Over de kinderwagen heb ik slapeloze nachten gehad, want ik moest er eentje hebben die aan alle eisen voldeed want niets was goed genoeg voor onze meid. En nu maken we er al 8 maanden gebruik van en hebben we zelfs de reiswieg in mogen ruilen voor het wandelgedeelte, want ons meisje wilde niet meer liggen. Ze wil de wereld verkennen. Van de week heeft ze ook voor het eerst in haar nieuwe autostoel gezeten. En dan moet ik toch echt even slikken hor meiden. Beetje bij beetje wordt ons kleine hummel een grote meid. En het wordt met de dag leuker, maar betekent wel dat ik afscheid moet nemen van al die lieve kleine kleertjes en dat ze over een paar maanden misschien al wel loopt. Ik kan bijna niet wachten, maar aan de andere kant gaat het me ook veel te snel. Regelmatig kijk ik de foto's van de zwangerschap en de eerste weken weer terug. En dan mis ik het echt. Ik mis al die eerste keren. Voor het eerst een positieve zwangerschapstest, de eerste echo, de eerste spulletje kopen, de eerste buik foto en ga zo maar door. Als het kon zou ik het allemaal zo weer over doen.

En aan de andere kant ben ik dat allemaal weer vergeten als ik bij ons meisje ben. Mijn hart stroomt over als ze haar armpjes naar me uitstrekt om haar te pakken, als ze naar me lacht en eigenlijk hoeft ze niks te doen. Ik hou toch al onwijs veel van haar en zou mijn leven voor haar geven.

 Mama worden is echt het mooiste wat mij is overkomen. Je beseft het pas zodra je zelf moeder wordt.En ik gun het echt iedereen. Ik weet niet of het de hormonen zijn, maar zoveel er zijn zoveel emoties die door je heen gaan, dat het niet uit te leggen valt. Het is een gevoel.

Je kijkt ergens zo naar uit en nu is het ineens allemaal voorbij. De tijd is omgevlogen en al die eerste keren komen niet meer terug. Gelukkig maken de mooie en leuke momenten met ons meisje dat allemaal goed, maar het is een feit: geniet met volle teugen.

Zo meiden, moest het echt even kwijt. Ik hoop niet dat jullie een verkeerde indruk hebben gekregen door het lezen van mijn blog. Ik wilde er alleen mee aangeven dat de tijd zo snel gaat en dat het dus zo belangrijk is om van de leuke momenten in het leven te genieten en er wat moois van te maken.

Fijne avond nog!

Liefs, XXX