En het loopt als een zonnetje! Hmm dat wordt wel een hele saaie blog als ik zo doorga haha! Mijn leven als mama van 2 mini mensjes noem ik bruisend en uitdagend, en vooral heerlijk! Nu benader ik graag alles in het leven positief, blijf niet graag hangen in dingen die niet lekker lopen (zoals vanochtend dat het een drama was, been there, done that. Whats next?), positief in het leven staan maakt de boel echt een stuk luchtiger en makkelijker!
Zoals vanochtend. Ik kon moeilijk uit bed komen, kom er op het laatste moment uit rollen . Welkom ochtendspits brrr daar kan ik sochtends nooit zo goed tegen. Note to myself.. echt om 6 uur opstaan zodat ik het eerste half uur voor mezelf heb om wakker te worden.
En toen, kleine man begint te brullen, honger. Hops uit bed, knuffelen, opfrissen en meneer is klaar voor zijn fles. Hmm hij is wel erg warm. Terwijl hij net sinds gister bijna koortsvrij was na een weekend buikgriep. 38.9 om 06.30. Ships dat wordt geen creche wat nu.
Kleine dame wordt ook wakker en manlief frist haar op. Tegenwoordig leg ik toch maar kleertjes klaar de avond van tevoren want anders komt ze echt met de meest bijzondere kleurencombinatie naar beneden.. hihi.
Mijn ouders waren thuis en wilden graag op kleine man passen dus hoppa luiertas inpakken, kleine dame haar haren doen (dik en veel bruin haar met krullen, dat moet echt getemd worden in een vlecht of staartjes) , tanden poetsen en hops de deur uit. Dame afdroppen op de creche, nog even een praatje met de juf en daarna door naar mijn ouders, meneertje afgedropt en even de tijd genomen om wat dingen te vertellen, om als een gek naar mijn werk te rijden - met natuurlijk wegversperringen grrrrrr.
Onderweg maar even een fijne cd opgezet, rustig verder wakker worden en de frisse wind in mijn gezicht. De ochtenddrukte glijdt van me af..yesss ik ben er klaar voor, weer een fijn dagje werken voor de boeg!
Eigenlijk lopen de ochtenden altijd wel gesmeerd. Dus dat het vanochtend niet zo lekker liep voor het eerst sinds ik weer werk was even lastig. Maar ook dit weer overleeft! En juist dit soort mega drukke ochtenden doet zo relativeren, dat het alledaagse leven wel druk is maar eigenlijk prima te doen als het allemaal lekker loopt.
Maar ik ben weer aan het werk, en ik vind het heerlijk! 3 dagen werken is precies goed, voelt als een goede balans voor mezelf. Gewoon weer mijn hoofd nuttig gebruiken, de verantwoording die ik heb, dat maakt me weer een compleet mens.
Minder fijn was dat ik afgelopen week ineens uit het niets 40 graden koorts kreeg. Huisartsenpost geweest (hersenvliesontsteking uitsluiten), ziekenhuis onderzoeken, echo's (ik ging heel even twijfelen of ik zwanger zou zijn maar dat zou toch niet moeten kunnen met een Mirena.. stiekem ben ik - voor het eerst in mijn leven- blij dat het niet zo is. Hoe ontzettend ik mijn leeskeesjes die bezig zijn met zwanger worden dat gun, een mooie bolle buik en getrappel , ik ben er echt even klaar mee na de zware zwangerschap van kleine man).
Na een week moest ik bloedprikken. Beetje mosterd na de maaltijd want toen was ik alweer aardig aan het opknappen. En wat bleek, jahoor ontstekingswaardes. Maar nu al zo aan het zakken dat antibiotica niet nodig is. Echt balen dat dat in mijn 2e werkweek viel. Maarja zoiets valt niet te plannen.
De kindjes doen het goed. Kleine man is met zijn 4 maanden nu 60 cm en 5.5 kilo. En hij doet het super! Vorige keer schreef ik nog over het inbakeren dat ik bezig was met afbouwen met 1 arm om en om eruit. Een klein weekje later toen de bakerzak in de was zat merkte ik dat hij rustig kon slapen in zijn slaapzakje overdag. Ik heb dat doorgepakt en vanaf toen sliep hij rustig - zonder inbakerdoek- onder zijn lakentje. En gelukkig maar, want hij besloot van de week met 4 maanden maar eens om te draaien, onze kleine sterke man! Een blij rustig makkelijk mannetje. Die dolgraag kusjes krijgt van zijn grote zus.
Met dame gaat het ook goed, ze loopt lekker, wil al een beetje gaan rennen (heel snel lopen) en ze vindt het geweldig om opdrachtjes uit te voeren, of zelf lekker te spelen. Of gek te doen met papa en mama. Of zich aan te stellen tijdens het eten, onze kleine clown. Oja en de eerste openbare driftbui die ik zonder kleerscheuren heb overleefd haha! Ik bleef rustig, ging op haar hoogte zitten (ze zette haar kont pontificaal op de grond middenin de speeltuin en gillen), vertelde haar wat we gingen doen en dat ze de keuze had te blijven zitten of om mee te gaan. Al vrij snel daarna gaf ze toe (zonder enige scene te maken), gaf me een knuffel uit zichzelf en ging gewillig mee).
Ik ben eigenlijk benieuwd of er leeskeesjes zijn die ook regelmatig dragen? Zelf heb ik al een jaar een Manduca , daarvoor begonnen met een rekbare doek van ByKai van een oude vriendin :) en nu wilde ik toch wel weer heel graag gaan knopen.. dus heb ik mezelf maar alvast een pre-kerstcadeau gegeven en een nieuwe draagdoek besteld die baby en peuterproof is. Ben zo blij dat ik loop te stuiteren hihi!
reacties (0)