Daar ben ik weer...
Hallo lieve meiden,
Sommigen van jullie zullen het je al af hebben gevraagd waar ik ineens was na mijn berichtje over weeen die zich steeds regelmatiger aandienden en manlief die er nog niet was!
Onze kleine man besloot gisteren dan ook dat het zover was, mama had immers alle dingen van haar To-Do-List gedaan.
Na half 6 in de ochtend mn slijmprop te zijn verloren en manlief die op pad ging, begonnen de weeen langzaam onregelmatig op te komen. Ik zag er nog niets ernstigs in, maar het leek al wel anders dan de voorweeen die ik gewend was. Rond 8.12 kwamen ze om de 3 a 4 minuten, maar daarvoor besloot ik toch nog even het huis te poetsen (was ook ECHT nodig, tssss) en de afwas weg te werken, te douchen en me op te klefateren. Als het door zou zetten zou ik toch fatsoenlijk in dat bed liggen...Maar de weeen kwamen steeds sneller en hoewel het toch nog ging was ik blij dat mn man weer terug was. Na een paar uur steeds flinkere weeen te hebben gekregen en alle plekken van de bovenverdieping al aan te hebben gedaan waaronder het bad en de douche, werden de weeen er niet leuker op, ik had al snel persdrang en kreeg het moeilijk of niet weg gepuft. Daarbij verloor ik teveel bloed volgens de VK en omdat ik om 3.45 nog maar 5cm ontsluiting had, besloten we naar het ziekenhuis te gaan. Eenmaal in het ziekenhuis (en dat was binnen een kwartiertje) had ik al 9 cm ontsluiting. De vliezen waren nog niet gebroken en bij het breken van de vliezen bleek hij in het vruchtwater te hebben gepoept. Al snel mocht ik gaan persen, maar het vermoeden dat het een sterrenkijkertje was was een reden om hem met de pomp te halen. Om 17.38u is onze kleine Sen met zijn 2680gram en 48cm geboren! Hij is wat misselijk nog, maar is verder een tevreden baby!!!Wat zijn we verliefd!!!!!!
reacties (0)