Mag ik even?


Waarschijnlijk ben ik een enorme zeur! Maar moet even wat kwijt!
Zoals sommigen van jullie misschien weten heb ik jarenlang een eetstoornis gehad. Met ups en downs ben ik deze na jaren therapie zo goed als teboven gekomen.
Ik ben er ook heel open in naar anderen, het is nu eenmaal een stukje dat bij mij hoort.
Hoewel ik het helemaal onder "controle" heb, heb ik er met momenten toch nog last van.
Ik ben enorm trots op mezelf dat ik mezelf nog niet verloren ben tijdens deze zwangerschap, ook al ben ik in een snel tempo aangekomen. Nou ja, voor mijn gevoel dan he! Want 6 kilo in 21 weken tijd...zo slecht is dat toch niet?
Natuurlijk merk ik dat mijn broeken die ik voorheen aan had nu echt niet meer kunnen. Hoewel mijn buik nu pas serieuze maten aan gaat nemen, groeien mijn benen ongewild ook mee.
Ik eet netjes, doe extra gezond en eet praktisch geen slecht voedsel meer. Als ik aan 1500/2000 calorieen per dag kom denk ik dat het nog veel is (tja, daar heb je die calorieen-teller die nog even om de hoek komt).
Ook aan mijn gezicht "voel" ik gewoon dat deze niet meer de jukbeenderen laat zien die ik voorheen wel had. Daarbij heb ik de laatste week ook de pech dat ik vocht vasthoudt, wat de cijfers op de weegschaal niet ten goede komt.
Ik zou liegen als ik zeg dat het me niets doet, dat het voor het goede doel is (wat ik wel zo zie hoor!) en ik na de bevalling wel weer zie.
Zo werkt dat nu eenmaal niet tussen mijn oren!

Het vervelende aan dit alles is dat ik dit zelf zo ervaar, maar dat sommige mensen daar stiekem een schepje bovenop doen door soms van die rake opmerkingen te maken als: "Goh je begint het nu echt aan je gezicht te zien, hij is wat voller", "Zo, je heupen lijken ook wel wat breder", "Zie ik het nu goed dat je borsten ook flink gegroeid zijn". Van het weekend kreeg ik al de opmerking dat ik straks wel een dikkertje zal worden! En als klap op de vuurpijl kreeg ik vandaag zonder pardon, zonder dat ik erom vroeg, van een collega te horen dat ze zich afvroeg of ik straks nog wel in al mijn broeken pas omdat deze broek (maat 40 van de H&M, terwijl ik van 36 af kom) ook al strak zat!!!!
Ik kon wel door de grond zakken, aangezien ik de hele dag bezig ben met mijn figuur, of mensen me niet dik vinden en of dat wat ik aan heb, wel kan! Zodra ik een spiegel of raam voorbij wandel, sta ik mezelf te checken.
En dit krijg ik dagelijks van mensen te horen die weten dat ik een eetstoornis heb gehad.
Normaal slik ik dit soort opmerkingen, neem mezelf voor dat het me niets doet, dat ik het los moet laten, ze bedoelen het immers vast ergens wel goed...toch?
Maar wie hou ik dan voor de gek?
Dus heb ik vandaag toch mijn collegaatje maar even uitgelegd dat dit soort opmerkingen niet prettig voelen, sterker nog, dat ze zeer doen en ondanks dat het een stukje van mezelf is, of ze daar toch rekening mee wil houden.

Eenmaal in de auto naar huis, na een warme vermoeide dag met een volle groep kids, zit ik me alweer te bedenken wat ik zal eten en dat dat dan maar weer iets moet zijn met weinig calorieeen. Thuis aangekomen, trek ik het niet meer en barst ik in tranen uit! DIT is het allerlaatste wat ik wil, dat mensen me weer een eetstoornis aanpraten!
En net op dat moment komt mijn kleine mannetje me even een troostend schopje geven, alsof ie wil zeggen: "Mama, het komt wel goed! Je doet het voor mij!"
En dan bedenk ik me maar dat die dikker wordende derriere in het niets valt tegenover die mooie bolle buik die nu eindelijk begint te komen en waar mijn prachtige kereltje in "mag" groeien!!!!!!!

387 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Blenntmama

    schat, het komt echt goed!!! dat vocht vliegt eraf na de bevalling....echt, binnen die 6 wkn zie je jezelf gewoon slinken!! en door de drukte met je uk zit je straks zo weer op je vertrouwde gewicht!!!
    en daarbij ben je een prachtige meid die prachtig zwanger is!!!
    (en mensen die het nooit hebben meegemaakt weten niet hoe de mind werkt van iemand met een eetstoornis, (ik gelukkig ook niet precies maar mijn mama heeft me er wel veel over verteld) be proud of who you are!!

  • wondertje.

    inderdaad erg vervelend zegvooral als ze weten over je eetstoornis dan is het raar dat ze daar telkens over door blijven gaan. Ze weten echt wel dat als jij aankomt jij dat niet prettig voelt. waarom moeten ze daar zoveel over praten. Ik vind goed dat je aan hebt gegegeven dat je het niet prettig vind.. Je moet maar zo denken, kilos komen er (helaas) toch wel aan tijdens de zwangerschap, En het is wel de bedoeling dat je goed blijft eten. Laat hun maar kletsen jij hebt dadelijk n mooi kindje en dat is allemaal zeker de moeite waard. afvallen kan daarna altijd nog tochsucces met die vervelende collega;s

  • iljadepilja

    Oh hoe kunnen ze dat nou doen zeg?? Het valt me op dat mensen tegenwoordig erg impulsief zijn in reacties. Er lijkt nooit meer te worden nagedacht hoe iets op een ander zou overkomen. Ik vind het lomp en denk dat je er zeker goed aan doet door dit te zeggen tegen collega's. Ik weet niet hoe jij je voelt, want ik heb geen echte stoornis, wel altijd overgewicht gehad en hier tegen gevochten. Maar toen ik een miskraam had gehad, kwamen er de volgende maanden regelmatig collega's die zo scheef keken en vroegen: 'Ben je zwanger?' terwijl dat frustratiekilo's waren... dan zak je door de grond, want ik wilde niets liever... mijn emmer zat vol toen een collega zei dat ze dacht dat ik schijnzwanger was omdat ik het zo graag wilde (terwijl ik in 10 maanden 2 keer zwnager ben geworden dus zo lang duurde het niet en zo gefrustreerd was ik ook weer niet). Die heb ik ook even flink gezegd waar het op staat!

    Ik vind het dus super dat je er iets van zegt en hoop dat je het daarna lekker naast je neer kan leggen!

  • miertje39

    Ik herken dit wel een beetje. Ik krijg geen vervelende opmerkingen ofzo. Maar mijn figuur is mijn hele leven al niet echt mijn vriendje. Ik wordt snel dik en moet er veel voor doen, en erg veel voor laten als ik een paar kilo wil afvallen. Het is en blijft mijn hele leven een strijd. Bij mijn 1e zwangerschap kwam ik 14 kg aan, best netjes. Ik dacht,...als ik borstvoeding ga geven vliegen de kilo's er wel af. Nou niet dus! Iedereen om je heen kan zeggen, ..goh,.. Je ziet er goed uit,... Maar ik vind die extra kilo's niet fijn. Maar ik heb altijd een strijd met mezelf. Ik wil ook lekker leven, genieten van een etentje, drankje, met vrienden BBQ- en enz. Maar bij mij resulteerd dat altijd in een paar extra kilo's erbij. Ik wordt er gek van.
    Nu ben ik al dikker dan bij mijn 1e, ik mag van mezelf ook meer lekkere dingen, maar na mijn bevalling zal ik toch echt weer 10 kg, af moeten vallen. Ik wil gewoon geen dikke moeder zijn. Maar ja,... Dat zie ik dan wel. Ik weet dat ik het kan. Dat zal jij ook vast van jezelf weten. Proberen het een beetje los te laten, en pak jezelf weer op na de bevalling. Dat is voor mij een goede deal. En wat betreft die opmerkingen van anderen, dat zegt meer over hun dan over jouw! Het is vaak hun onzekerheid! X mier

  • verassing

    Laat ze allemaal maar praten, zolang jij je maar goed voelt met jezelf. En mensen die je een slecht gevoel bezorgen moet je maar gewoon even vermijden Volgens mij zijn ze gewoon jaloers. Zoals ik je zie hier op de foto's ben je een prachtvrouw en zouden er menigen zo willen uitzien
    Zorg goed voor jezelf en de kleine!!!

  • erg blij

    Ach meid. Laat je toch niet zo uit het veld slaan. Als jij straks een prachtkindje hebt zul je hopelijk weer snel leeterlijk en figuurlijk beter in je vel zitten. Heel stom van je omgevening om opmerkingen te maken over je uiterlijk. Maar geloof me, dik of dun, opmerkingen krijg je toch wel. Iedereen heeft altijd een mening. Een paar weken geleden hoorde ik aaahhh wat zie jij er uit ik schrik van je zo dun etc. En nu krijg ik zo je groeit echt hard etc. Het is hetzelfde als een weer praatje maar dan bij een zwangere over het uiterlijk hahaha. Dus geen zorgen , en zorg goed voor jezelf!!!!