Whaaaaaaaaaaa!

Zo die is eruit!! Helaas dit keer niet zo'n vrolijke blog, maar he...een mens kan ook niet altijd vrolijk zijn!

Hebben jullie dat ook weleens? Het idee dat alles tegelijk niet lekker gaat?

Op mijn werk is het weer eens (lees: zoals elke maand opnieuw.. erg gezellig eind van de maand een stel tegen het overspannen-aan meiden bij elkaar!) enorm onrustig. 

De locatiemanager vindt het dan erg vervelend als iedereen loopt te mopperen omdat het rooster van volgende week nog moet komen. Tja, ook erg onredelijk van ons...we krijgen het toch de vrijdag ervoor?????? Tssss...

Vervolgens kom je thuis, staat daar een berg rotzooi (nou ja, kleine dingen die groot lijken als je KAPOT uit die "bijna-overspannen-sfeer" op je werk thuis komt) op je te wachten, die je de dag ervoor toch echt zelf hebt laten staan, omdat je die dag ook al tot 10.00u 's avonds hebt staan ruimen.

Om dat (bijna) compleet te maken, zitten we middenin een project van de wijk om die eens "gezellig" op te fleuren. Helaas gaat dat opfleuren dan niet voor mij op! Want de organisatie erachter, verwacht van mij (jawel, blijkbaar staat het op mijn voorhoofd: Neem mij (NIET)!!) dat ik het helemaal niet erg vind om iedere dag tig mailtjes te ontvangen waarin ik taken toebeeld krijg die ik helemaal niet wil.

Slimme buren gooien het op hun gemoedstoestand waardoor zij WEL zielig gevonden worden en buiten schot worden gelaten. Neeeee...zwangere Patries heeft toch helemaal niets te doen, ook al zegt ze dat iedere keer weer van wel, maar ach, dat zal toch wel meevallen? En dus sta ik maar weer bij de buuf (die ik stiekem ook niet zo aardig vind) op de stoep om haar aan te sporen toch echt mee te moeten doen aan dat SUPER-leuke project...

En als klap op de vuurpijl weet deze heerlijke vrouw, die altijd thuis op de bank zit en niets doet (ik moet toch eens vragen hoe ze dat voor elkaar krijgt!) mij even te melden dat ze mij weleens hoort schreeuwen! Wel een opmerking verscholen achter een lach en een "oh maar dat geeft niets hoor!!" Dat zegt dus iemand die 's ochtends vroeg door haar wekker slaapt, daardoor te laat op haar werk komt en dus ontslagen is, waardoor wij een uur lang naar haar keiharde ZO-niet-ons-changre-muziek moeten luisteren, terwijl wij zelf nog helemaal niet op hoeven. En die me vragend aankijkt als ik begin over de mannen met electrische snoeischaren die om 7.15u 's ochtends onder onze slaapkamer ramen de heggen hebben staan snoeien! Schreeuwen hoezo? Je  bent hartstikke "gehoor-beperkt" (doof is zo'n rotwoord)!!!

Schreeuwen...IK??? Ik schreeuw niet, ik verhef mn stem weleens als er weer zo'n dag met "bijna-overspannen-collega's" op zit, ik thuis mn "rotzooi" moet ruimen en vervolgens nog tig mailtjes met taken krijgt die mij niet toebehoren...IK SCHREEUWEN? HOE KOM JE DAARBIJ!!!!!! ;) 

Komt ze nog wel achter als ik straks thuis beval (moet ik haar misschien maar vast op voorbereiden...hmzzzz), die kleine er straks is en die toch echt weleens zijn huiluurtje heeft en 's nachts een paar keer wakker wordt. En als ie wat groter wordt zal ze helemaal blij met ons zijn als buurtjes...haha!

Zo, dat lucht ff lekker op!! Ik heb niet hoeven schreeuwen, heb de boel de boel gelaten hier thuis, heb geen mailtjes gelezen die me taken toebedelen en ben ff helemaal niet bezig geweest met dat onrustige gedoe op mijn werk!!!

Lang leve Babybytes, hahahahahaha!