De helft minder werken?

Vandaag heb ik een gesprek gehad met de directrice. Er wordt geprobeerd om mijn werk minder zwaar te maken met 2 concrete plannen op tafel die op een later moment uitgewerkt worden (omdat een van de personen nog niet aanwezig was. Zodra zij er is, kan het plan verder tot uitwerking worden gebracht).

Voor de rest hebben we een heel open en eerlijk (en leerzame) gesprek gehad. Ze weet dat ik per september sowieso minder wil gaan werken en ze weet van mijn studieplannen en ze weet van ons traject. Ze vroeg of het geen goed idee was om misschien al eerder minder te gaan werken zodat ik niet uitgeput mijn studie in ga. Dat zegt ze niet om me weg te hebben. Het is namelijk voor haar waanzinnig moeilijk om voor slechts 2 dagen iemand in mijn vakgebied aan te nemen. Zeker zo halverwege het jaar. Maar zegt ze, dat is niet mijn probleem, dat is haar probleem. 

Ik heb even met mijn man hierover gesproken en weer was hij het erg snel ermee eens. Het leek hem een goed idee en als ik me dan beter ga voelen, dan is dat alleen maar meegenomen. Ik heb wel nog even uitgerekend hoeveel ik dan ga verdienen (je hebt van die handige tooltjes op internet) en hoeveel we achteruit gaan. Met andere woorden: kunnen we dit veroorloven. Dat kon. Ik moet minimaal 2 dagen (16 uur) blijven werken. 

Ook stelde de directrice voor om een ARBO-coach te nemen ipv een ARBO-arts. Hij/zij zou me kunnen coachen om een beter evenwicht te krijgen tussen prive en werk en om beter te leren 'nee' te zeggen als ik teveel werk op mijn bord krijg. Ze zei dat een ARBO-arts meer voor het momentopname is. Dat hij/zij als het waren een thermometer erin stopt die zegt of ik 40 uur kan werken of dat ik tijdelijk minder moet werken. En dat doet hij dan over een paar maanden weer. Daar heb ik niet zoveel aan, denkt ze, in mijn geval dan. Ze denkt dat een ARBO-coach beter bij mij en mijn situatie past. Ik ben op dit aanbod ingegaan.

Nu is het even afwachten nu de volgende zetten zijn gedaan.