Ziekenhuisbezoek

Vanmorgen zijn manlief en ik naar het ziekenhuis geweest. Ik heb niets verteld over de bijwerkingen van de medicijnen. Ik kan er toch niets meer aan veranderen en ik hoop dat met de utrogestan het hormoonhuishouden iets meer in evenwicht komt. Mochten we ooit weer in een cryo-cyclus terecht komen, dan wil ik in natuurlijke cyclus de terugplaatsing (cryo = ingevroren embryootje). 

Nou, ik in de stoel, beentjes wijd en daar gaan we weer. Baarmoederslijmvlies was goed. Eén van mijn eierstokken lag weer (zoals altijd) op mijn baarmoeder. Ze zagen er allebei goed/rustig uit. Dat betekend dat we groen licht krijgen. IVF-lab wordt op de hoogte gesteld dat het ontdooiproces in werking gesteld mag worden. Woensdag horen we of het gelukt is. Zo ja, dan krijg ik donderdag mijn embryootje terug in mijn baarmoeder. En dan beginnen de wachtweken weer. 

Op mijn werk heb ik de plaatsvervangende directeur gesproken over de toestand 1,5 weken terug. Dat ik niet voor reden vatbaar was door de medicijnen. Hij begreep me volkomen. Het is zo fijn om alleen al begrip te hebben. Ik vertelde dat we nu de terugplaatsing krijgen en dat ik donderdag waarschijnlijk (gaan we toch vanuit) niet aanwezig zou zijn. Hopelijk zal het gaan lukken.