Ik word morgen 35 jaar jong en plof, van de week viel een uitnodiging op deurmat. Zoals de titel al zegt: uitnodiging bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker.
Weet je, ik heb hier ècht even geen zin in. Natuurlijk snap ik het nut wel en weet ik ook wel dat het belangrijk is en waarom, maar ik heb even genoeg gepruts van ondere gehad (wetende dat er meer komen gaat). De eerste keer voelde ik me zo ongemakkelijk (ik was 30, het is eens in de 5 jaar). Het deed zelfs pijn. Maar ja, je zou nu kunnen denken of ik er niet inmiddels gewend aan ben geworden. Ik heb genoeg gepruts van onderen gehad de laatste tijd en sommige echt pijnlijk. Ik denk dat terug aan het moment dat een van mijn eierstokken bovenop mijn baarmoeder lag. Dat was zeker niet zachtzinnig te noemen. Of het moment van eicelpunctie (hoewel dat op dat moment minder pijn deed, de pijn kwam later). Voor degene die dat niet weten: de punctie gaat via de vagina. Met een eendenbek houden ze de boel open en ze prikken langs je baarmoedermond en gaan via daar eitjes vangen.
Zucht. Ik zit te twijfelen. Ik begrijp dat het goed is en waarvoor het dient, maar ik wil het momenteel echt niet. Ik wil het wel laten doen (want ik vind het wel belangrijk), maar op een ander moment. Er staat binnen 2 weken, maar zou ik het ook over een jaar kunnen laten doen als ik het uitleg? Of is dat voor de statistieken geen goed idee? Zucht... Misschien moet ik gewoon maar gaan en is het voorbij voordat ik het weet.
reacties (0)