Voorlichtingsavond en gesprek met collega`s

Vandaag zijn er twee dingen gebeurd, namelijk een voorlichtingsavond van de kliniek, maar in de middag had ik ook een gesprek met collega's. 

Gesprek met collega's
Het gesprek met collega's ging best goed, eigenlijk. Ik had me voorgenomen om groot te blijven en zakelijk (dat is tenminste makkelijker), maar bij de 2e zin verloor ik de macht over mijn stem en bij de derde zin zat ik als een klein kind te janken. Owkeej, dat ging dus totaal niet als gepland. Gelukkig kon ik wel mezelf daarna snel weer herstellen. Ik kreeg heel lief een zakdoekje aangeboden.
De collega's vonden het heel goed van me dat ik het verteld had. Heel knap. Maar ik zag er meer noodzaak in omdat ik soms afwezig ben en ik aan een dieet wil (probeer) te houden waarin ik kleine porties meerdere keren nuttig. Maar zij hadden het over dat ze er begrip voor hadden, dat ze er nu rekening mee konden houden en dat ze begrepen als ik een keertje er niet meer zou zijn. Ze zeiden ook dat ik erg veel op mezelf moest passen en dat ik vooral nu niet over mijn grenzen heen moest gaan. Lief natuurlijk dat ze zo met me meedenken... En het klopt ook wel een beetje dat ik graag de boel draaiende probeer te houden. Zelfs als ik daarvoor een tijdje op mijn tenen moet lopen. Euhm... Aard van het beestje.
Aan het einde, toen de mannen weg waren, bleef één vrouwelijke collega even zitten. Zij was in de zomer bevallen van een meisje. Ze vertelde me dat ze wist dat ik dit ging vertellen. Ik vroeg me af hoe ze dit kon weten, maar zij zegt dat ze dat aanvoelde. Daarom had ze haar kleintje niet meegenomen, want dat kon wel eens confronterend voor me zijn. Zo lief dat ze zo meedacht. Maar ik blijf het maf vinden dat ze het gewoon kon weten! Enigste wat een beetje raar gedrag was, was toen ze me vertelde dat ze zwanger was. Ik wist dat ze dat niet 'plande' (voor zover je dat zo kunt noemen), dus ik was heel erg verbaasd... Ik wist gewoon even niet hoe ik moest reageren. Juist van haar had ik het niet verwacht en ze is door alle voorbehoedsmiddelen zwanger geworden. Dat was zo confronterend voor me dat ik wat mat reageerde op dat moment. Maar dat was het enige maffe wat ik gedaan heb... geloof ik. 

Voorlichtingsavond
Vanavond waren we ook naar de voorlichting van de kliniek geweest. Het was saai en interessant tegelijkertijd. Saai omdat we eigenlijk vrijwel alles al wisten (op een enkel detail na), maar interessant omdat ik graag nog meer wilde weten. En die details die ik niet wist, die waren heel erg interessant om te weten. Ook vond ik het fijn dat ze spuiten, pillen, bolletjes en de punctienaald had meegenomen. Dat was overigens wel confronterend. Ik wist natuurlijk al wel dat er heleboel medicijnen bij kwam kijken, maar als ze één voor één uitgelicht worden wat ze doen, wanneer te nemen (in tijdlijn), hoeveel te nemen, frequentie van nemen,,, dan is dat toch wel confronterend... en ik denk dat het straks weer confronterend zal zijn.