Vakantie...we gaan op vakantie!
Ik krijg dat stemmetje van die super-irritante reclame van Corendon vakanties maar niet uit m'n hoofd. Dat kleine meisje wat dan "zingt": Vakantie...we gaan op vakantie!
"Ja ja whatever, houd je kop" is altijd mijn eerste reactie op die reclame, maar nu zit het de hele dag in mijn hoofd. Niet zo heel gek, want we zijn de koffers aan het pakken! Hoera, morgen naar Turkije!
Wat heb ik zin in een week geen werk, een zonnetje, virgin-cocktails (alhoewel ik langzamerhand toch ook wel weer een echte zou lusten...), zwemmen, lezen, slapen, lekker eten (mijn briefje met daarop in het Turks: "kunt u ervoor zorgen dat het vlees goed gaar is?" ligt klaar) en vooral: niets doen.
Ja, jullie raden het al: het is zo'n vervloekte all-inclusive reis, deze is zelfs "ultra" all-inclusive, al ben ik niet zeker wat dat nou weer extra is op all-inclusive, maar ja, een stedentripje zit er op het moment natuurlijk niet meer in. Mijn rug wordt er met het verstrijken van de dagen en weken niet beter op en op het moment loop ik zelfs 2 x per week bij een fysiotherapeut. Eentje die ook nog eens specialist is op het gebied van het bekken en zwangere vrouwen.
Een aantal weken geleden heeft ze een "heupdisfunctie" bij me vastgesteld, die ik waarschijnlijk al had, maar die nu door ons kleine Spookje naar voren komt. Mijn onderrug gaat inmiddels goed, ik heb een speciaal fysio-kussentje aangeschaft die het draaglijker maakt. Helaas helpt het feit dat ik een kantoorbaan heb, waar ik van 's ochtends 7.30 tot 's middags 17.00 uur op een bureaustoel zit, niet. Mijn rug moet zich allerlei houdingen aanmeten en daarbij ook nog eens het extra gewicht wat aan de voorkant zit dragen en gaat compenseren. Gevolg: pijn in de schouderblad-regio. De behandelingen verlichten wel en ik heb oefeningen die ik in mijn eigen fitness programma kan integreren, want dat doe ik nog wel 1 x per week. Ik ben inmiddels wel een halve bezienswaardigheid geworden op de sportschool, maar ja, wat mot, dat mot.
Nog een paar dagen en dan gaat het derde en laatste trimester in...best wel spannend. De afgelopen periode zou dus die geweest moeten zijn van veel energie? Hmm...nou, die heeft mij dan zeker overgeslagen! Tuurlijk, 't was wel iets beter dan de eerste paar maandjes, maar om nou te zeggen dat ik overloop van energie? Eh, nee. Rond 20.30 's avonds taai ik af naar bed...niet per se om te slapen, ook gewoon vaak om mijn lijf neer te leggen en te laten rusten, maar tegen tienen lig ik dan toch écht knock-out! In my defense: om 6 uur gaat doordeweeks mijn wekker af.
Ik heb inmiddels wel, met behulp van de site van de Rijksoverheid, mijn baas zover dat ik af en toe (want wee je gebeente dat ik het elke dag zou doen..) een uur eerder naar huis mag. Ik weet het, ik weet het, ik heb er elke dag recht op, maar ja, ik wil nou ook weer niet (om even met geleende woorden te spreken) die werknemer zijn die zwaaiend met de cao in haar handen op de baas afstuift en eist dat ze dat uur extra pauze krijgt. We zien het wel. Eerst maar eens op vakantie, dan is het Koninginnedag en dinsdag heb ik ook nog vrij, dus ik ga pas vólgende week woensdag weer naar kantoor en dan staat de teller inmiddels op (wacht, even rekenen)....29.1 weken!
Vanaf 30 weken kan ik dan wel een beetje extra gaan klagen over mijn rug zodat ik gewoon wél elke dag een uurtje eerder weg kan. Uitgekookt? Ik weet van niks :)
Echte klachten heb ik gelukkig verder eigenlijk niet: ik ben -tot nu toe- vrij van striae, al ben ik wel (trotse?) eigenaresse van de beruchte Linea Nigra, ik ben niet meer misselijk, mijn hormonen spelen alleen bij tijd en wijlen op, heb fabulous hairdays, geen puistjes en ben ook geen ronde ton geworden. Al het extra gewicht, en inmiddels is dat bijna 11.5kg, zit op de buik en borsten.
Het enige waar ik verder "last" van heb, is maagzuur en enorm veel afscheiding. Ik lees overal dat het normaal is en dat zal ook wel, maar ik voel op het moment toch wel enige affiniteit met de Tena Ladies van TV :S
"This too, shall pass", zullen we maar zeggen.
Met de kleine man gaat het goed. Hij is heel beweeglijk en gelukkig voelt papa dat sinds kort ook. Wat een pret! Soms zijn het kleine schopjes, soms gaat mijn hele buik op en neer en heen en weer en af en toe is er gewoon echt sprake van interactie! Mooi hoor! Gelukkig doet 'ie 't ook op tijden dat ik wakker ben en niet als ik lekker lig te slapen. Althans, hij zal best bewegen, maar niet zozeer dat ik er wakker van lig of word.
Als we terugkomen van vakantie gaan we beginnen aan de babykamer: er moet geverfd worden en we krijgen van Anel, het merk waar we de babykamer-aankleding van gekocht hebben, een stukje stof opgestuurd, zodat we dat mee kunnen nemen naar de winkel. Best handig!
De kamer zelf staat hier geduldig in dozen te wachten tot deze in elkaar gezet kan worden. De box ook. Het enige wat al klaar staat, is de Bugaboo. Op de dag dat deze werd bezorgd kwam ik thuis en had vriendlief hem al helemaal in elkaar gezet en pontificaal in de woonkamer neergezet! Tja, toen veranderde ik wel even in een hormonaal wrak en viel hem huilend in z'n armen. Echt fantastisch! 't Was net het gevoel van vroeger, dat je op je verjaardag naar beneden kwam in je pyjamaatje en dat je fiets daar klaar stond, met ballonnen eraan. Zo iets...
Nou ladies, het is weer bijna voedertijd. Ik mag zometeen fijn toekijken hoe mijn vent een overheerlijk (door mij bereid zelfs!) biefstukje naar binnen werkt, terwijl ik aan de kipfilet ga. Dan is het lekker voetbal kijken en ongetwijfeld heeeeerlijk vroeg naar bed! Morgenochtend koffertje afmaken en op een normaal tijdstip richting Schiphol vertrekken! Olé!
Fijn weekend allemaal nog en tot na de vakantie! (of wanneer er uiteraard weer iets te melden valt)
XXX
Spookje
reacties (0)