Top secret!
Vorige week zaterdag was het dan eindelijk zover: de Negenmaandenbeurs.
Ik ben zelf gek op beurzen, heb er vroeger ook veel gewerkt als hostess en dat soort dingen en vind het altijd erg gezellig. Altijd lekker druk, leuke aanbiedinkjes scoren en inspiratie opdoen, heerlijk!
Vriendlief heeft het niet zo op beurzen, maar de gedachte dat ik alleen (of, god verhoede, met zijn koopgrage schoonmoeder) zou gaan en daar met ongeveer 25 tassen met alles wat maar "schattig" zou zijn terug zou komen heeft hem toch doen besluiten gezellig met mij mee te gaan. Mijn held! Ik bereid hem er wel goed op voor zodat hij niet helemaal in het diepe wordt gegooid. Want ja, er zijn beurzen en dan is er...de Huishoudbeurs. Jammergenoeg vindt deze beurs tegelijkertijd plaats en je kunt er dus niet echt omheen. We zijn gelukkig vroeg, maar staan toch al bij de afrit in de file. Zodra het kan bedenken wij ons geen moment en we duiken het allereerste parkeerterrein op wat we zien. Ja, is wel iets duurder, maar ja, als ik 2 treinkaartjes had moeten kopen was ik nog duurder uitgeweest, dus whatever. Het graai-grage volk met de trolley's (niet alleen boodschappenwagentjes, maar hele reiskoffers!) loopt met grote ogen en kwijl uit de mond richting de RAI, op zoek naar alles wat gratis is. We lopen met de stroom mee en kunnen gelukkig uit de massa ontsnappen naar de hallen voor de Negenmaandenbeurs. Eerst maar even koffie en een broodje voor we beginnen.
Ik heb ter voorbereiding op vandaag wel mijn FitFlop gympen aangedaan, want anders kan ik vanavond geen kant meer op. Wat ben ik toch blij, dat ik deze schoenen ooit gekocht heb.
---
FitFlops zijn slippers die je tegenwoordig steeds vaker in schoenenwinkels ziet opduiken, en een aantal winkels heeft ook de gympen ervan. Er zit een speciale zool in, die zogenaamd goed is voor je benen en je billen, het zou er allemaal strakker van worden enzo... Of het dat ook allemaal daadwerkelijk doet, weet ik niet. Wat ik wél weet, is dat ik wanneer ik op die slippers of gympen loop, GEEN last meer heb van mijn rug! Het is gewoon bizar, maar je hele houding is gewoon geweldig in deze dingen. Na een dagje stadten of slenteren kun je me normaliter weggooien, maar ik heb deze slippers meegenomen toen we vorig jaar 4 dagen naar Boedapest zijn geweest en ik kan je vertellen dat we daar heeeeeeeeel wat kilometertjes te voet hebben afgelegd, pijnloos! De gympen heb ik wat langer over moeten denken om ze aan te schaffen dan de slippers, want echt heel charmant zijn ze niet. De winkel waar ik ze kocht, had ze alleen staan in het wit en het blauw, waardoor het eruit zag alsof ik lompe voetjes had ofzo, geen optie dus. Wat dan wel? Juist, in het goud :) Maar ja, die moest ik wel bestellen zonder ze ooit gezien te hebben. Gokje gewaagd en het is het zeker waard geweest! De hele dag beurs is pijnloos verlopen! Het enige lastige...ik begin een beetje moeite te krijgen met veters strikken hahahaha, maar goed, als het straks écht niet meer gaat, heb ik gelukkig mijn slippers weer!
Maar dat terzijde, terug naar de beurs:
---
We gaan zogenaamd "strategisch" te werk. Eerst maar info inwinnen, later terugkomen om te kopen cq. op te halen. Zo gezegd, zo gedaan. We hebben een supergesprek met een toffe tante van Philips en slaan flink in: babyfoon, starter-kit flesjes, sterilisator voor de magnetron en ik besluit ook te gaan voor de steamer-blender. Een superhandig apparaat dat je babyhapje stoomt én blend in hetzelfde machientje! Ideaal. Zo hoef ik niet iedere keer al mijn potten en pannen te gebruiken voor een hapje. Hoppa, dat is deel 1.
We gaan naar de stand van MaxiCosi. We hebben ons in de baby en tienerwinkel al laten voorlichten, dus we weten al dat we de Pebble willen, maar zitten nog in dubio over welke kleur. Maar eens kijken of er nog leuke beursaanbiedingen zijn. Omdat we de maxicosi ook in een neutrale kleur willen, met het oog op het eventuele tweede, laten we de roze en blauwe meteen buiten beschouwing. Ze hebben wel een nieuwe kleur: knalrood! Supergaaf natuurlijk, maar geen beursaanbieding. Hmmm. Ze hebben wel aanbiedingen in een kleur waar ik om vraag, die we in de winkel hadden gezien, Jade Green. En wát voor een! Afgeprijsd én nog eens beurskorting! Tjakka, die's in the pocket!
Verderop komen we bij de Diaper Champ. "De enige reukloze luieremmer waar je je eigen vuilniszakken in kunt gebruiken." We laten ons voorlichten door de beurskerel en zijn om, da's nummertje 3. Gaat lekker zo!
Omdat we nog niet weten wat het wordt, kan ik niet losgaan op boxkleden, kleertjes of kaartjes. Vriendlief berekent op de terugweg "dat we zeker 500 euro bespaard hebben omdat JIJ niet weet wat het wordt" hahahaha. Hmm, zou 'ie best eens gelijk in kunnen hebben :)
Toch koop ik nog een schattig grijs shirtje (opschrift: Hello, nice to meet you) en een paar slofjes met een bijpassend mutsje, beiden omkeerbaar draagbaar. Uiteraard ontbreekt ook bij ons niet de "gevulde Woezel en Piptas" waar bij thuiskomst nog best leuke dingen in blijken te zitten!
We lopen nog wat rondjes, ik schrijf me links en rechts in en we struinen een beetje. We gaan toch nog een poging doen op de HHB, maar er is geen doorkomen aan. Zodra je de zwangere-hallen uitloopt voel je de stress van het graai-volk. Hebben, hebben, hebben!! We houden het 5 minuten uit en gaan heeeel gauw weg daar. Pfff, nooit meer!
Maar, al met al, vond ik het een succes, deze beurs. Goede aanbiedingen, waar wij natuurlijk dankbaar gebruik van hebben gemaakt (maakten het volgens vriendlief "alle ellende wel waard" met een knipoog) en een gezellig dagje uit met mijn vent, wat wil een mens nog meer?
Nou, een gezond kind! Dat willen deze mensen nog meer!
Drie dagen na de beurs was ik precies 20 weken zwanger en was het tijd voor dé grote echo. Zou alles in orde zijn? Geen reden om me zorgen te maken, maar ja, weet ik veel wat er daar allemaal in mijn buik gebeurt?
Weer een leuke echoscopiste bij Bovenmaas, Emily dit keer. Ze legt ons uit wat we allemaal gaan doen en ik ga liggen. Piercing uit en klaar voor de start.
Wow, wat is ons kleintje gegroeid!! En wat is 'ie mooi!! Emily leidt ons langs het hartje, de hersenen, de nieren, de maag, de blaas, de voetjes, de lipjes, het ruggetje, het buikje en vertelt ondertussen wat ze allemaal ziet. Ik ben blij dat zij weet waar ze naar kijkt, want ik snap er af en toe de ballen van en dat zeg ik haar ook :)
Alleen als onze kleine goed in beeld is, snap ik waar we naar zitten te kijken met z'n allen. Prachtige foto's krijgen we mee, wel 5 stuks, waar onze kleine duidelijk te zien is en ik eindelijk niet eens met een soort gebraden-kip-foto bij mijn ouders hoef aan te komen. Hier kun je het écht zien.
En alles is goed! Ze vindt het er allemaal geweldig uitzien en alle organen en dingen doen wat ze moeten doen, HOERA!!
Aan het einde vraagt ze aan ons of we willen weten wat het wordt. "Heb je het al kunnen zien?" vraag ik haar, want ja, je weet maar nooit, voor hetzelfde geld liggen de beentjes gekruist. "Jazeker" zegt ze. Vriendlief weet dat ik het graag wil weten, maar zelf is 'ie volgens mij net zo nieuwsgierig. "Ja, we willen het weten" zeg ik terug. Mijn hart klopt, wat is dit spannend! Heeeeeeeeeeeeeeel diep, maar dan ook echt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel diep in mijn hart weet ik eigenlijk allang wat we krijgen en alle legendes worden bevestigd: de chinese kalender, de "voetbalbuik" etc. Dan komt Emily met het verlossende woord: "Jullie krijgen een knulletje" zegt ze.
WE KRIJGEN EEN ZOON!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vriendlief gilt het uit "ik zei het toch, ik zei het toch??!!" en kijkt supertrots naar me met een grijns van oor tot oor. Ik ben -what else is new?- emotioneel en de tranen beginnen te lopen.
Een kleine teleurstelling? Ik ben een meisje-meisje en heb steeds geroepen dat we vast een meisje krijgen, al wist ik dat het niet zo was. Had ik graag een meisje gehad: ja, heel graag. Ben ik teleurgesteld? Nee, uiteraard niet. Ik ben zo trots als een pauw en vind het fantastisch!!! Al moet ik bekennen: ik moet even wennen aan het idee van een zoon.
Maar ik zie het zo: ken je die film "Girl with a pearl earring"? Ik zou een prima koningin geweest zijn, ik schenk mijn koning een troonopvolger :))
(met een knipoog hè, dames!)
Voor de kleine elite onder jullie die ook met mij op Facebook gelinkt zijn: Dit is staatsgeheim!! Het verhaal naar de buitenwereld is "gekruiste beentjes, dus we weten het niet" want dat is makkelijker in mijn optiek. Als mensen denken dat je 't zelf niet weet, blijven ze ook niet doorvragen en je kunt je ook niet echt verspreken. Maar ik vind het moeilijk hoor! Zou het het liefste van de daken schreeuwen, maar mijn wederhelft wil het liever geheim houden. Wellicht dat we mijn ouders en broer met vriendin toch nog gaan inlichten, maar voor nu is het nog even van ons. Onze zoon, ons kleintje, ons prinsje, ons Spookje.
Het is dus een spannende week geweest, met weer een hoop emoties. Nu maar even in rustig vaarwater en lekker doorgroeien.
Over doorgroeien gesproken: Inmiddels zijn we bij Cup D aangekomen...jawel. Gisteren bij de Prénatal was het zover..C was echt niet te doen...zucht.
En ondanks dat vriendlief niet klaagt, toch een rectificatie van de redactie: vriendlief vond dat hij in mijn vorige blog (Kabouter Plop) ten onrechte als "tietenman" werd afgeschilderd, terwijl hij toch écht een "assman" is. Bij dezen schatje!
Tietenman: houden over het algemeen van Ferrari
Assman: houden over het algemeen van Porsche
Vraag maar eens aan je vent wat voor auto hij liever ziet ;)
Hoop dat alles bij jullie net zo voorspoedig gaat als bij ons, tot de volgende mijlpaal!
Liefs
Spookje
Enne, foto's op het profiel!
reacties (0)