Het vertelspel

Zaterdagavond, El Clásico moet spelen. Voor de non-voetballers onder ons: Real Madrid vs Barcelona. Komend uit een echt voetbalgezin gaat deze wedstrijd hoe dan ook gekeken worden, linksom of rechtsom (en dan het doel in!). Alle Feyenoorders op een rij, met vriendlief als PSV-minderheid in het midden, zijn we wél met z'n allen voor Barça. Go Messi!

Mooie gelegenheid dus, om de beestenboel bij elkaar te hebben en het grote nieuws te gaan vertellen. Ik sms m'n moeder, want zij heeft de grootste TV en dat is meestal ons verzamelpunt, m'n vader of hij ook komt kijken en broerlief met vriendin. Broer haakt af, hij heeft vrijkaartjes gekregen voor Batman live en komt dus niet. Nou ja, dan moet hij maar een paar dagen wachten, ik wil het graag aan mijn ouders kwijt. Heb sowieso het vermoeden dat mijn moeder allaaaaaang weet wat er gaande is, maar is wel zo verstandig om er niet naar te vragen.

--- 

We gingen een week of wat geleden eten met vrienden, toen wisten we het net een weekje en ik heb toen de welbekende antibiotica-kuur geveinsd...niet erover nadenkend dat ik 2 weken later weer in hetzelfde restaurant zat, met m'n moeder, en de eigenaar doodleuk vraagt of ik nog stééds aan die kuur zit, omdat ik weer geen wijn wil. En mijn moeder weet helemaal niks van een kuur..en als die er echt zou zijn, dan zou ze dat wel weten. Hmmm....nou goed.

---

Ik speur het internet af om leuke manieren te vinden om het je ouders te vertellen. Mokken voor leukste/liefste/beste (wegstrepen wat niet van toepassing is) oma's en opa's, t-shirts voor kinderen met teksten als "ik word broer of zus" helpen niet, want we hebben nog geen kinderen en "het gewoon vertellen, want het is al zo bijzonder" past op de een of andere manier niet bij mij of bij mijn ouders. Mijn ouders gaan naar alle thuiswedstrijden van Feyenoord, houden zich daar op in de Business Seats, gaan -bijna- dagelijks uit eten, kleden zich goed, doen aan mobiele telefoons en internet, roken en drinken meer dan wij (moeders althans) en zijn over het algemeen young, hip and happening. Boekjes over hoe oma sokjes moet breien of opa een vlieger moet bouwen zijn dan ook niet besteed aan mijn ouwelui.

We besluiten dan ook om mooie fotolijstjes te kopen en daar een gedichtje in te doen:

"Je kunt me nog niet horen,

je kunt me nog niet zien,

maar als ik in juli word geboren,

mag ik in dit lijstje dan misschien?"

We vinden mooie messing lijstjes, alledrie net even verschillend (vader en moeder krijgen elk eentje, want die wonen niet meer samen, en de derde is voor broer) en ik knip en plak (zij het wat scheef) de gedichtjes in de lijstjes. Perfect!

Ik besluit toch het derde lijstje voor broer ook maar mee te nemen, want je weet maar nooit of hij 's avonds laat toch nog langs gaat komen.

Nog voor de wedstrijd begint gaat de bel, broer en vriendin staan voor de deur. Batman live was zó goed, dat ze in de pauze zijn weggegaan :) Mooi, toch allemaal bij elkaar!

Vlak voor de wedstrijd begint gooi ik in de groep dat we nog een verlaat Sinterklaas cadeautje hebben voor iedereen. "Waar is het gedicht?" vraagt broer. "Dat zit erin, maak nou maar open". Al moet ik wel eerst mijn ouders instrueren hun leesbril op te zetten. Ze zijn dan wel "y, h and h", aan die leesbril ontkomen ook zij niet!

Schoonzus' hand gaat naar haar mond en moeders begint te gillen "IK WIST HET! IK WIST HET!" (wat ik al wist dat zij ging zeggen...) terwijl mijn vader nog zit uit te pakken (die is niet zo snel). Blijheid, tranen (mama fluistert in mijn oor "is alles nu wel goed?") en felicitaties van iedereen. Ze vinden het geweldig. Ik tover de echo tevoorschijn en laat hem aan mijn moeder zien, terwijl ik nog zeg "omdat ik weet hoeveel jullie van dit soort dingen houden". In het verleden moesten wij altijd erg lachen om mensen die met echo's liepen te zwaaien, omdat wij ze standaard op hun kop hielden...maar goed, ik leg het allemaal uit en ze vindt het geweldig.

Dan krijgt broer de echo ter handen. Nou zijn wij echte Rotterdammers en dat staat garant voor nogal boude uitspraken op zijn tijd: "Zit ik nou naar de kut van mijn zus te kijken?" zegt hij grijnzend. Terwijl de rest zich een breuk lacht en ik lachend met mijn ogen rol leg ik hem uit wat CRL betekent en waar hij moet kijken.

De wedstrijd is inmiddels begonnen en onze aandacht gaat naar de tv. Een huilende Ronaldo, daar zitten we op te wachten! De avond eindigt fantastisch met een 1-3 overwinning van Barça in het Bernabeu stadion in Madrid.

Maar wij hebben sowieso gewonnen en de beste trofee!

Liefs

Spookje