13. Hoog en hopelijk snel wat lager

Het is even geleden dat ik een blog heb geplaatst. Druk druk druk....


 


Maar goed, daar zitten we dan, balend als een stekker op de bank. Wat een hectische dag is het geweest vandaag. Vanmorgen afspraak bij verloskundige gehad. Na wat bla bla bla over hoe het gaat, wilde zij graag even mijn bloeddruk meten. Ze schrok. Hij was echt hoog en met name de onderdruk. Ze besloot me even te laten liggen, hartje te luisteren en daarna nog eens te meten. Het hartje vond ze al snel. Yes, vreugde momentje bij vriendlief en mij. Want wat is dat een mooi geluid! We meten mijn bloeddruk nog eens. Hij is weer skyhigh. Ik word doorverwezen naar de gynaecoloog en moet daar vanmiddag al terecht.


 


 


We haasten ons naar huis. Eten even gauw een broodje en gaan door naar het ziekenhuis. Daar aangekomen lijkt het wachten een uren te duren. Dan worden we binnen geroepen door de gynaecoloog. Een aardige man, die ik herken van mijn periode in het ziekenhuis toen ik in het fertiliteitstraject zat. Vol enthousiasme feliciteert hij mij met mijn zwangerschap en is oprecht blij voor mij, of naja ons. Alleen vriendlief mocht niet mee naar binnen dus zat ik daar alleen. Na kort wat info over de hoge bloeddruk en daar de gevolgen van, mag ik op de bank gaan zitten en meet hij nog eens mijn bloeddruk. Hij is weer zo hoog. Hij wilt me graag de rest van mijn zwangerschap in het ziekenhuis onder controle houden. Ik krijg medicatie en moet het iets rustiger aan doen.


 


 


Ik baal, maar we redden het wel bedenk ik. Hij vraagt nog of ik het leuk vind om nog even naar de baby te kijken. Uh moet je dat nog vragen? JAAAA ik wil heel graag naar die kleine uk in mijn buik kijken. Ik mag op de bank gaan liggen en zie hoe de kleine nog lekker ligt te spartelen, wat een geruststelling. De uk doet het goed! Net als in de ochtend, laat ook hij mij het hartje horen. Weer word ik er bijna emotioneel van. Het is echt waar. Het gaat echt goed met de kleine. De kleine ligt nog steeds ver naar achter en de placenta ligt aan de voorkant. De gynaecoloog vertelt mij dat dat echt geen kwaad kan, maar dat het daardoor wel nog even kan duren voor ik de kleine kan voelen. Het maakt me niks uit. Ik slaak een zucht van opluchting en krijg twee printjes mee.


 


 


Daarna volgen nog wat onderzoeken. Ik moet een bloed en urine onderzoek doen, nieuwe afspraken maken in het ziekenhuis. De nieuwe afspraken zijn gemaakt voor over 2 weken en over 5 weken. De medicatie is aangevraagd en ik ga naar huis.


 


 


Thuis bel ik mijn manager even op om de laatste stand van zaken door te geven. Vertel hem over de hoge bloeddruk. Hij vraagt mij of het nog verantwoord is om te werken. Ik geef aan dat ik het nog even aan wil kijken. Daar gaat hij mee akkoord. We praten nog wat en hangen op. Ik besluit even mijn moeder te bellen en haar het laatste nieuws te vertellen als ik weer gebeld wordt door mijn manager. Hij heeft er over nagedacht en heeft besproken met een collega van hem. Zijn besluit staat vast, hij vindt het niet verantwoord om mij nog het land door te laten crossen en ik word dan ook per direct van mijn werkzaamheden gehaald.


 


 


Ik baal, wat een tegenvaller is dit! Ik kan er niks meer tegen in brengen en leg me er bij neer. Daarna hang ik op en komen de tranen. Met een uitgerekende datum eind april en zwangerschapsverlof tot eind juli en nu al mijn werkzaamheden neer moeten leggen en hopen dat er in deze gekke corona tijd nog andere werkzaamheden voor mij te doen zijn, het wordt me even te veel en ik breek. Tranen stromen over mijn wangen, ik schreeuw, en huil en stort even in. Ik weet het gewoon even niet meer. Mijn manager belt mij nog een keer terug en vertelt mij dat hij zo snel mogelijk op zoek gaat naar een nieuwe tijdelijke job voor mij. We gaan het zien! Ik ben benieuwd. Tot die tijd… ga ik maar even genieten van de zeeën van tijd die ik nu heb.


 


 


Tips voor Netflix/Videoland series zijn van harte welkom haha


 

1032 x gelezen, 4

reacties (4)


  • GJAF

    Geniet, rust uit, alles voor de Uk!! Je kan het.

  • Spark.1989

    Het balende gevoel is meer omdat het allemaal zo abrupt is. Ik had ingesteld om ergens begin/half december mijn eigen werkzaamheden neer te leggen en dan wat anders tijdelijk te doen. Maja helaas. Nu inderdaad proberen te genieten van de zeeën van tijd en je hebt gelijk hoor... Alles voor de uk :)

  • GJAF

    En lukt het?

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Lieve mama, nieuwe buren, de 12 van Oldenheim (en de opvolger), zwarte tulp, the handmaids tail, de documentaire van Fred van Leer