5. Geurtje hier, geurtje daar, spanning hier, spanning daar.

We zijn een week na 20 augustus. De dag dat ik wederom positief testte, oke en al die dagen erna ook nog positief testte. Want heb tenslotte mega veel testen liggen. En nee dat is niet mijn schuld!! Haha. Ik had online 20 dipsticks besteld. Altijd handig om in huis te hebben toch? Kwam keurig en snel binnen. Echter alleen de verkeerde!! Ik kreeg de luxe versie en ipv 20 stuks kreeg ik er 30! Hallo ga je lekker? Maar prima, contact opgenomen met het bedrijf en het was geen probleem. Ik mocht ze houden en ze zouden me de “juiste” dipsticks ook toe sturen. Oke, dan heb je er 50! Best veel zeg maar. Inderdaad ook deze kwamen snel binnen. 2 dagen later melding in mijn PostNL app. Er is post naar me onderweg. Spannend!! 3x raden… 50 dipsticks!!! Whahahahaha oke sorry. Ik ging helemaal stuk. 100 zwangerschapstesten! Wederom contact opgenomen met het bedrijf en weer mag ik ze allemaal houden en wenst de beste man mij veel succes. Lees 100 testen voor €7,50. Dus ik kan testen wat ik wil voorlopig. Maar goed ik dwaal nu af. Week na 20 augustus. De dag dat ik dus weer positief testte. En nee niet op corona of weet ik het wat, maar een echte positieve zwangerschapstest. Besef komt langzaam, maar de angst komt ook steeds meer om de hoek kijken. Want waar ik bijna iedereen hoor over pijnlijke borsten, gevoelige tepels en misselijk en daardoor weinig kunnen eten. Heb ik ongeveer alleen te maken met vermoeidheid en zo nu en dan een vlaag van misselijkheid. Jeetje mina, wat ben ik onzeker momenteel. Juist omdat ik vorige keer zo misselijk was ’s morgens en ’s avonds en ontzettend vermoeid. Enige kwaal die me wel wat zekerder maakt is dat ik alles 100x zo erg ruik.

Voor mijn werk kom ik door het hele land en op verschillende plaatsen. Loop ik een ruimte binnen, ruik ik bij binnenkomst al dat er zo’n vette hap gehaald is bij de snackbar en word ik er onpasselijk van. Loop ik door het winkelcentrum, ruik ik van verre al dat de Douglas open is en de notenboer de noten weer heeft gebrand. Geuren die ik normaal niet storend vind, probeer ik nu echt wel te ontwijken. Loop ik voor mijn werk een stukje, bah ik ruik al het eten. En de geur van koffie kan ik momenteel niet waarderen. Gister tijdens werk had een collega een bekende even mee. Die had ongeveer de halve Douglas vol trots op zich gespoten. Waar ik normaal wel even nieuwsgierig ben welk geurtje het is, ben ik nu hard hollend weggegaan. Tijdens de treinreis een medereiziger hebben die heerlijk geniet van zijn broodje pindakaas. Of die dame met haar bak geitenkaassalade. Iewl… En niet alleen onderweg en op het werk, maar ook thuis, de heerlijke geurkaas die ik van mijn schoonouders heb gehad. Ik moet er bijna van kotsen. Zonde ook van die geurstokjes die vriendlief toen eens aan me heeft gegeven omdat ik de fles zo mooi vond. Dopje er op en weggestopt. Bah Bah Bah Iemand tips om om te gaan met al die geuren? Haha.

Mijn beste vriendin heb ik over mijn onzekerheid verteld. Zij vertelde dat zij bij beide kids ook weinig kwaaltjes had en dat ik me geen zorgen hoef te maken. GEEN ZORGEN? Halloooo! Je kent me toch? Ik maak me veel te snel zorgen. Dat zij nog niet schijtziek van me wordt mag ook een wonder heten! Wij kennen elkaar inmiddels 7 jaar, waarvan zij mij 6 jaar kent met alle perikelen rondom zwanger worden. De updates over de iui en icsi behandelingen, de boosheid als het weer niet gelukt was, de scheiding die volgde, mijn menstruatieklachten. Want oh als ik ongesteld werd, ik gilde alles bij elkaar. Toen het tussen vriendlief en mij even niet lekker ging en we besloten uit elkaar te gaan (wat de stomste fout in ons leven is geweest en dat we sterker dan ooit terug samen zijn en morgen (weer) 1 jaar samen zijn!!!!) (en nee Suusoe, er komt echt geen aanzoek!!!!!!!  ) Dat ik een afspraak wilde maken om alles er uit te slopen want wat voor nut had het nog, behalve die ellende van leeglopen en migraine, ik zou toch nooit meer een leuke man treffen en zwanger raken. Hoe zij mij iedere keer weer opbeurde! Mij weer positiviteit wist te geven. Waardoor ik geen impulsieve acties deed. En zie nu! Als zij er niet was geweest, had ik nu niet zwanger op de bank dit zitten typen. Want dan had ik alles er echt uit laten halen. En dan nu, ik mag alles bij haar kwijt. Elke dingetje vragen, elk momentje delen en niks is te gek. Miljoen keer dank aan haar!

En hier zitten we dan, op de bank, blogs te tikken. Toffe reacties van iedereen die me zeker wat doen! En ik moet bekennen. Ik heb nog nooit blogs geschreven! We zitten nu op 5 weken en 2 dagen (mogelijk, want verloskundige heeft gerekend vanaf 21 juli, wat de dag van de miskraam is). Wat ben ik blij als ik gewoon weer die 8 kalenderweken voorbij ben. 8 weken waar ik toen gemeten ben op 6w5d. Ik vind het allemaal zo spannend!!! Stiekem, zou ik een glazen bol willen hebben en even vooruit willen kijken. Wie zou dat ook wel willen?