4. Tinder voor huizen

Vriendlief en ik wonen niet samen. Reizen over en weer tussen 2 dorpen dicht bij elkaar. Door mijn onregelmatige diensten en zijn werk die vraagt om een week vroeg en een week laat, lopen we soms best langs elkaar heen en kunnen we elkaar niet zo vaak zien als we zouden willen. Maar dat maakt niet uit. Als we elkaar zien, maken we er een onwijs leuk tijdje van. En gaan zo nu en dan even tussendoor bij elkaar langs. Vriendlief en ik hebben ook nog geen behoefte om samen te wonen eigenlijk. Dat komt wel vinden we. En dan zit hij hier op de bank. "Schat, je weet dat ik eigenlijk nog helemaal niet samen wil wonen toch?" Ik bevestig dit en beaam het ook. Ik heb sinds jaren mijn eigen plekje en vind het doodeng om dat al "snel" op te moeten geven. Dat weet hij ook. Plus hij wilt nog even flink sparen zodat wij met de tijd ons droomhuis kunnen kopen. En dat is toch wel makkelijk als je nog bij je ouders woont hihi.

Samen scrollen we af en toe funda lekker even door. We noemen het ook wel Tinder voor volwassenen. Huis wat ons smaak is slaan we op, wat we niks vinden, nouja die dus niet haha. Ik zal dan ook meteen maar zeggen dat wij elkaar ook via Tinder hebben leren kennen. En hij de kleine uk dan met recht een Tinder-Surprise noemt. "Laten we toch eens een afspraak maken bij een hypotheek adviseur".  hoor ik hem zeggen als we een huis tegenkomen wat aan al onze verwachtingen voldoet. Alleen de prijs. Zouden we dat redden met z'n 2? En zo gaat toch alles stukje bij beetje in sneltreinvaart. En staat er voor volgende week een gesprek gepland! Spannend! 

Ik besluit dit nog niet met mijn ouders te delen, want ik ken mijn vader inmiddels een beetje. Een hele lieve man, maar heeft ook een harde en duidelijke mening. Vriendlief vertelde mij al dat hij zijn ouders al had ingelicht over de nieuwe zwangerschap. Net als ons zijn zijn ouders voorzichtig heel blij.

Ik besloot het mijn vader toch ook maar te vertellen terwijl we samen naar de sportschool zijn. We sporten samen al een aantal jaar. Zijn reactie, hartstikke leuk! Gefeliciteerd, maar hou het wel nog even voor je, want ja vorige keer ging ook niet goed. Het idee dat hij mij nu van mijn kleine wolkje heeft afgeduwd. Ik weet diep van binnen dat hij ontzettend blij is. Want hij ziet zichzelf al lopen met de kleinkinderen. Maar weet ook dat hij het ontzettend erg zou vinden als het weer fout gaat. Is hij misschien voorzichtig? Of durft hij het nog niet helemaal te beseffen? We sporten nog even verder en gaan dan naar huis. We drinken nog even iets en ik vraag hem toch maar hoe hij het bedoelt. En inderdaad, hij is super voorzichtig. Ook voor mij. Hij beseft dan dat het hard over kwam maar zo absoluut niet bedoelde! Ik ben de oudste van 3, en altijd heel erg papa's kindje geweest. Als er wat is, ga ik naar mijn vader en minder snel naar mijn moeder. Hij zei mij ook dat het hem pijn zou doen, als hij mij weer met zoveel verdriet zou zien. We geven elkaar een knuffel en hij gaat naar huis. 

Ondertussen besluit ik om de 2e slaapkamer alvast wat op te ruimen. Spullen naar de berging, dingen weggooien, het rommelhok alvast langzaam aan ruim maken voor de babykamer. Dan kom ik de echo tegen van de vorige keer. En besef ik mij wat een wonderlijk, maar ingewikkeld iets het vrouwlijk lichaam is. 

Hoewel ik het heerlijk vind om te sporten, vind ik het ook best eng. Ik fitness en doe aan zakboksen.

Sporten jullie tijdens de zwangerschap? En welke sport doe je?