Fit de bevalling door

Vorige week donderdag moest ik naar het siekenhuis voor een ballonnetje ivm de zwangerschapsdiabetes en insulinegebruik.
Omdat mijn suikerwaardes scjommelden (heel gek is dat niet gezien de kerstdagen) moest ik in het ziekenhuis blijven en om de haverklap aan de CTG.
In de avond was mijn kindje zo actief dat ze hem wel 3 uur lang in de gaten bleven houden.
Na een aantal uren slaap werd ik wakker gemaakt voor weer een CTG.
De ballon werd verwijderd en ik zou naar de verloskamer worden gebracht zodat ze daar mijn vliezen konden breken en de wee opwekkers konden aanzetten.
Om 10 uur s ochtends ging het infuus aan.
Ik kreeg idd weeen, maar die vielen wel mee.
Het infuus werd opgeschroeft en ik kreeg heviger weeen. Staand kon ik ze beter hebben. Ze werden echter niet gemeten. De verpleegster kwam kijken en zag idd dat het zweet langs mijn lijf sijpelde maar de apparatuur niets deed.
Ik moest poepen en ging snel na afloop van een wee. Ik kreeg wel de instructie dat ik niet te lang mocht blijven op de wc.
Terug bij het bed moest ik weer.
Het lukte niet echt lekker...ehm het is toch het kindje. De persweeen begonnen en ik voelde mij erdoor overvallen, maar tegelinkertijd dacht ik: van 2 cm naar vollefige ontsluiting in zo weinig tijd; ik heb energie genoeg om mijn ki dje eruit te persen.
Na 12 minuten persen (ik denk zo'n 5 persween) is dan ook mijn zoontje geboren.
Helaas had hij, net als zijn broer, last van vruchtwater in de longen en moest hij toch naar neonatologie.
Zelf had ik een klein scheurtje dat ze hechtten en stond ik een uurtje na mijn bevalling even lekker te douchen.
Wat een verschil met mijn eerste bevalling. 1.5 liter minder bloed verloren en gewoon kunnen blijven lopen....
Ideaal totaal 2.5 uur bezig geweest en geen enkele nawee gehad!
Onze zoon is ook van het vocht af en doet het geweldig!