Afgelopen vrijdag zoals afgesproken weer aan de ctg. En daarna
een afspraak met een gynaecoloog gehad. Gevraagd hoe het nou zit.
Ga ik wel of niet ingeleid worden. Zij gaf aan dat ze maandag kunnen kijken
of er toevallig al ontsluiting is en hoe en wanneer ik ingeleid kan worden.
Best spannend allemaal maar ik geloof het pas als het zo ver is.
Het weekend veel last van mijn buik gehad. En slapen is helemaal een ramp.
En vandaag met 36+4 had ik weer afspraken in het ziekenhuis. Ik vind het toch
wel een beetje spannend. Eerst de echo. Alles wordt opgemeten. Het vruchtwater is
nog steeds een beetje weinig. En de kleine man zal niet heel groot zijn. Daarna een
afspraak bij de klinische verloskundige.
Een aardige vrouw ik heb haar nog niet gehad. Ze zegt gelijk nou dit zijn de laatste loodjes
voor jouw. Ze vertelt van de groei echo. Dat het lijntje wel een klein beetje naar beneden lijkt
te gaan. Maar dat het met dit termijn ook wel moeilijk meten is. Maar ze verwachten geen hele grote
baby. Ze vraagt hoe het met de bewegingen is. Ik vertel dat het heel wisselend is. En dat ik gister
aan het eind van de dag wel even zo iets had van ik heb hem niet gevoeld. Dus dat ik er toen even de tijd voor
heb genomen en toen voelde ik hem wel. Maar niet zo vaak en krachtig als eerst. Ze zegt dat ze toch
wil dat ik weer aan de ctg ga vandaag. Ik zeg nog net met de echo voelde ik hem wel goed, maar ze wilt het toch
even bekijken op de ctg.
Dan gaat ze mijn bloeddruk meten en aan mijn buik voelen. Mijn bloeddruk is zoals
het de afgelopen tijd was. Niet extreem hoog maar ook niet laag. En dan wilt ze een inwendig
onderzoek doen. Ze legt uit wat ze gaat doen. En zegt dat ik het aan moet geven als het niet gaat.
Toch wel spannend ik ben wel wat gewend maar dit is toch weer anders. Ze voelt en zegt dat ik 1cm
ontsluiting heb. Ze vraagt of ik het goed vind als ze mij gaat strippen en ik zeg dat het goed is.
Na het strippen verlies ik wat bloed zolang het niet extreem wordt en straks weer stopt is er niks aan
de hand. Ik kleed mij weer aan. Ze zet alles in de computer en we gaan de inleiding inplannen. Ook krijg ik
verder nog wat info over de inleiding en wanneer ik moet bellen de komende dagen. Het zou zomaar kunnen dat
hij voor donderdag van zelf komt. Als er geen spoedgevallen tussen door komen moet ik mij Donderdag om 19.15 uur
melden in het ziekenhuis. Dan zouden ze dan een ballonnetje plaatsen en als alles dan goed is vrijdag ochtend gaan ze
beginnen met de inleiding. Na alle uitleg neem ik weer plaats in de wachtkamer en wacht ik tot ik aan de CTG mag.
Als snel wordt ik weer geroepen daar gaan we weer. De assistente die ik inmiddels al vaker heb gehad. Vraagt hoe het nu gaat.
En vind het ook heel fijn dat het einde in zicht is. Omdat de computer van de ctg niet werkt. Moet ik wachten tot de verloskundige de ctg
bekeken heeft bij mij. Want die wordt nu op papier afgedrukt. Hier door moest ik wat langer aan de ctg dan normaal.
Als ze hem bekijkt zegt ze dat ze wel tevreden is ze vind alleen wel dat ik veel harde buiken heb. Ze zegt nog een keer dat als er wat is voor
donderdag ik echt moet bellen. Ze wenst mij succes en zegt misschien zie ik je nog wel want ze heeft vrijdagavond dienst.
Het bloedverlies leek eerst wat toe te nemen maar nu is het gelukkig bijna helemaal weg. Ik heb wel een beetje een raar gevoel in mijn buik.
Maar dat zal er wel gewoon bij horen. Toen ik thuis kwam nog even de knuffels in de wasmachine gedaan en straks de andere knuffels en mijn
ochtend jas nog even wassen. Morgen nog even het huis een poetsbeurt geven. En de ziekenhuis tas helemaal klaar maken. En ik moet ook nog
ergens voeding scoren.
Het aftellen is nu echt begonnen. Ik vind het nu wel heel spannend worden.
Nog een paar dagen en dan mag ik je echt bewonderen.
HouVanJouw
Op weg naar een BaMam
reacties (23)